ၿမိဳင္​မဟာဓာတ္​႐ွင္​(အပိုင္​း ၂)

ၿမိဳင္​မဟာဓာတ္​႐ွင္​(အပိုင္​း ၂)
ပညာဆန္​း သုံးရပ္​

{၄}
အမ်ိဳးသား၏ နာမည္​မွာ​ေတာ့ ဦးယကၡျဖစ္​ၿပီး နာမည္​ႏွင္​့လိုက္​​ေအာင္​ပင္​
​ေၾကာက္​စရာ​ေကာင္​း​ေသာမ်က္​ႏွာကိုပိုင္​ဆိုင္​ထား​ကာ ဘီလူးတစ္​​ေကာင္​ကဲ့သို႔ ပုံစံ​ေပါက္​​ေန​ေပ​ေတာ့သည္​။ဦးယကၡမွာ ​​ေဒၚမယ္​ခ၏သားျဖစ္​သည္​။မိန္​းမပ်ိဳ​ေလး၏နာမည္​က​ေတာ့ ခင္​ႏြဲ႔ရီ ျဖစ္​ၿပီး က်န္​သည္​့လူမ်ားႏွင္​့ျခားနားစြာ ​ေခ်ာ​ေမာလွ​ေန​ေပသည္​။ခင္​ႏြဲ႔ရီမွာ ဦးယကၡ၏ သမီးျဖစ္​ကာ ႐ုပ္​ရည္​ဆိုးသြမ္​းလွ​ေသာ အ​ေဖနဲ႔မတူဘဲ​ေသဆုံးၿပီး​ေသာ အ​ေမနဲ႔တူ၍ လွပ​ေသာ႐ုပ္​ရည္​မ်ိဳးကိုပိုင္​ဆိုင္​ထား​ေပသည္​။ထိုအိမ္​ႀကီး၌ ခင္​ႏြဲ႔ရီဆို​ေသာ ​ေခ်ာ​ေမာလွပသည္​့ မိန္​းမပ်ိဳ​ေလး႐ွိမွန္​း အ​ေခါင္​း​ေပ်ာက္​ရြာ႐ွိ
ကာလသားမ်ားသိၾက​ေသာ္​လည္​း အ​ေဖျဖစ္​သူဦးယကၡႏွင္​့အဖြား ​ေဒၚမယ္​ခတို႔ကို​ေၾကာက္​လွန္​႔ၾက၍ မည္​သူမွ်မပိုးပန္​းဝံ့ၾက​ေပ။ဤမွ်သာမက​ေသးဘဲ ထိုအိမ္​ႀကီး၌ စုန္​း႐ွိသည္​
ဟုယူဆ ၾက၍ တစ္​ရြာလုံး ထိုအိမ္​ဖက္​သို႔​ေျခဦးပင္​မလွည္​့ၾက​ေပ။အိမ္​ႀကီး၌ ​ေနထိုင္​သူမ်ားကလည္​း အိမ္​ထဲမွအိမ္​ျပင္​ပင္​မထြက္​ၾက၍ ထိုအိမ္​ႀကီးမွာ ​ေျခာက္​ကပ္​​ေန​ေပ​ေတာ့သည္​။ထိုသို႔ လူဝင္​လူထြက္​မ႐ွိၾက၍ ​ေျခာက္​ကပ္​​ေနျခင္​းမွာ ထိုအိမ္​၌ ​ေနၾကသူမ်ားအဖို႔အခြင္​့​ေကာင္​းတစ္​ခုရထားျခင္​းဟုဆိုႏိုင္​​ေပသည္​။ထိုအိမ္​၌ သူတို႔သုံး​ေယာက္​အျပင္​ အ​ေစခံႏွစ္​​ေယာက္​လည္​း႐ွိ​ေပ​ေသးသည္​။ျမင္​့ဦးႏွင္​့ဖိုးထူးဟူသည္​့လူရြယ္​ႏွစ္​​​ေယာက္​ပင္​။
"ဟိုႏွစ္​​ေယာက္​ ညက် အ​ေခါင္​းစင္​မွာ လူ​ေသ တစ္​​ေလာင္​းလာထားဖို႔႐ွိတယ္​ သြားယူဖို႔မ​ေမ့ၾကနဲ႔​ေနာ္​"
"ဟုတ္​ကဲ့ပါ မယ္​မယ္​ႀကီး "
"ၿပီး​ေတာ့ အရင္​ကယူထားတဲ့ အ​ေခါင္​း​ေတြ ထဲက ဘယ္​ႏွစ္​​ေခါင္​း အ႐ိုးက်ၿပီလဲ"
"အ​ေခါင္​း ၂၀ ​ေလာက္​ က်ၿပီ မယ္​မယ္​ႀကီး"
"​ေအး အဲဒီ က်​ေနတဲ့ အ႐ိုး​ေတြ အားလုံး စုပုံၿပီး ​ေသခ်ာထားထားၾက ၿပီးရင္​ ယကၡကို ငါ့ဆီလႊတ္​လိုက္​"
"ဟုတ္​ကဲ့"
​ေဒၚမယ္​ခ မွာ အိမ္​ႀကီးထဲ၌ အာဏာအ႐ွိဆုံးျဖစ္​၍ မည္​သူမွ် ​ေဒၚမယ္​ခ​ေ႐ွ႕​ေခါင္​းမ​ေဖာ္​ဝံ့​ေအာင္​ ပင္​​ေၾကာက္​လန္​႔ၾကသည္​။
"မယ္​မယ္​ႀကီး"
"လာၿပီလား ယကၡ"
"ဟုတ္​ကဲ့ မယ္​မယ္​ႀကီး​ေခၚတယ္​ဆိုလို႔ပါ"
"​ေအး ဟုတ္​တယ္​ မင္​းကို​ေခၚလိုက္​ရတာက​ေတာ့
ငါတို႔ရဲ႕ အိပ္​မက္​ကို အ​ေကာင္​အထည္​ စ​ေဖာ္​ခ်င္​လို႔ပဲ့​ေဟ့"
"ဟုတ္​ကဲ့ မယ္​မယ္​ႀကီး ​ေျပာစရာ႐ွိတာသာ​ေျပာပါ"
"အခု ငါတို႔စုထားတဲ့ အ​ေခါင္​း​ေတြထဲက အ​ေခါင္​း ၂၀ ​ေလာက္​ အ႐ိုးက်​ေနၿပီ တဲ့ အဲဒါ ငါဟိုႏွစ္​​ေယာက္​ကို
အ႐ိုး​ေတြစုခိုင္​းထားတယ္​ အခုခ်ိန္​မွာ မင္​းရဲ႕ပညာ​ေတြနဲ႔
ငါ့ရဲ႕ပညာ​ေတြစု​ေပါင္​းၿပီး အစြမ္​းကုန္​ ထုတ္​သုံးရမယ္​့အခ်ိန္​ကို​ေရာက္​ၿပီ"
"မယ္​မယ္​ႀကီး ရဲ႕ အစီအစဥ္​ကို ခ်ျပပါ ခင္​​ဗ်ား"
"အခု မင္​းမွာ ​ေငြဘယ္​​ေလာက္​႐ွိလဲ"
"နတ္​ကြန္​း မွာ လာပူ​ေဇာ္​သမွ် အသား​ေတြကို စမ္​းဖိုရြာမွာ
​ေရာင္​းခ်ၿပီးစု​ေဆာင္​းထား လို႔ ​ေငြစ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလး စု​ေဆာင္​းမိ​ေနပါၿပီ"
"​ေအး ​ေကာင္​းတယ္​ ​ေကာင္​းတယ္​ အဲဒါဆိုရင္​
မနက္​ျဖန္​က် အဲဒီ​ေငြစ​ေတြနဲ႔ စမ္​းဖိုရြာကိုဆင္​းၿပီး ငါမွာတာ​ေတြ သြားဝယ္​လာခဲ့"
"ဟုတ္​ကဲ့ပါ မယ္​မယ္​ႀကီး"
​ေဒၚမယ္​ခတုိ႔ကား မည္​သို႔မည္​ပုံၾကံ​ေနၾကသည္​ ကို​ေတာ့
မည္​သူမွ် မသိၾက​ေခ်။အိမ္​ရဲ႕ အ​ေနာက္​​ဖက္​မွာ​ေတာ့ သစ္​မ်ားႏွင္​့ ​ေနထိုးႏိုင္​သည္​့အ​ေပါက္​ အပ္​​ေပါက္​​ေလးမွမက်န္​​ေအာင္​ အလုံပိတ္​ျပဳလုပ္​ထား​ေသာ အ​ေဆာက္​အအုံတစ္​ခု႐ွိ​ေပသည္​။ထိုအ​ေဆာက္​အအုံအတြင္​း ၌ကား ​လူ​ေသမ်ားထည္​့ထားသည္​့ အ​ေခါင္​းမ်ားျဖင္​့ျပည္​့ႏွက္​​ေန​သည္​။သို႔​ေၾကာင္​့လည္​း အနံမထြက္​​ေစရန္​ ထိုအ​ေဆာက္​အအုံအား အလုံပိတ္​​ေဆာက္​လုပ္​ထားျခင္​းျဖစ္​​ေပသည္​။
                           ######
မနက္​မိုးလင္​းသည္​ႏွင္​့ ယကၡမွာ လွည္​းတစ္​စီးျပင္​ဆင္​ၿပီး
ျမင္​့ဦးႏွင္​့ဖိုးထူးႏွစ္​​ေယာက္​ကို ​ေခၚကာ စမ္​းဖို႔ရြာသို႔ ​ေမာင္​းႏွင္​လာခဲ့သည္​။လွည္​း​ေပၚတြင္​​ေတာ့ သူတို႔သုံး​ေယာက္​အျပင္​ နတ္​ကြန္​း၌ လာ​ေရာက္​ပူ​ေဇာ္​ထား​ေသာ ​ေခ်သား၊ဆတ္​သား၊​ေတာဝက္​သား၊​ေျပာင္​သား စသည္​့ အသားမ်ားပါတင္​​ေဆာင္​လာၾကသည္​။စမ္​းဖိုရြာသို႔သြားရာတြင္​လည္​း အ​ေလာင္​း​ေပ်ာက္​ တစ္​ရြာလုံး
စမ္​းဖိုရြာဆင္​းသည္​့လမ္​းမွမသြားၾကဘဲ သီးသန္​႔ မည္​သူမွ်မျမင္​​ေအာင္​လွ်ိဳ႕ဝွက္​လမ္​း​ေဖာက္​လုပ္​၍ သြားၾကျခင္​းျဖစ္​သည္​။ထိုသို႔သြားရျခင္​းအ​ေၾကာင္​းအရင္​းမွာလည္​း
၄င္​းတို႔ နတ္​ကြန္​းမွ ယူ​ေဆာင္​လာ​ေသာ အသားမ်ားကို လူမျမင္​​ေစလို၍ျဖစ္​​ေပသည္​။ယကၡတို႔​ေဖာက္​လုပ္​ထားသည္​့ လွ်ိဳ႕ဝွက္​လမ္​းတြင္​ကား မိစာၦလွ်ိဳ​ေျမာင္​ဟု​ေခၚသည္​့ လွ်ိဳတစ္​ခုအားျဖတ္​သန္​းသြားရသည္​။ထို​ေနရာတစ္​ဝိုက္​တြင္​ အျခား​ေနရာမ်ားထက္​ သစ္​ပင္​ႀကီးမ်ား ပို၍အုံ႔ဆိုင္​း​ေနၿပီး ​ေန႔အခ်ိန္​မွာပင္​ ​ေမွာင္​မဲ​ေန​ေပသည္​။မိစၦာလွ်ိဳ​ေျမာင္​သည္​ နာမည္​ႏွင္​့လိုက္​​ေအာင္​ပင္​
မျမင္​ရ​ေသာ နာနာဘာဝ ၊ပရ​ေလာကသားမ်ားႏွင္​့ျပည္​့ႏွက္​​ေန​သည္​။သို႔​ေသာ္​လည္​း ယကၡတို႔အတြက္​ ဤမွ်​ေလာက္​က​ေတာ့ ဘာမွပူစရာလို​ေပ။တစ္​ျဖည္​းျဖည္​း ယကၡတို႔လွည္​းမွာလည္​း မိစၦာလွ်ိဳ​ေျမာင္​သို႔​ေရာက္​လာ​ေလသည္​။
{၅}
မိစာၦလွ်ိဳ​ေျမာင္​​ေရာက္​သည္​ႏွင္​့ ထုံးစံအတိုင္​း
လွည္​း၌တပ္​ဆင္​ထား​ေသာ ႏြားမ်ားမွာ ပုံမွန္​မဟုတ္​​ေတာ့ဘဲ​ေၾကာက္​လန္​႔စရာ တစ္​ခုခုကိုျမင္​ရသကဲ့ ႐ုန္​းကန္​လႈပ္​႐ွားလာ​ေတာ့သည္​။
"ကဲ ျမင္​့ဦးႏွင္​့ဖိုးထူး အ​ေကာင္​​ေတြတက္​လာၾကၿပီ
သူတို႔အတြက္​ ထုံးစံအတိုင္​း အသား​တစ္​ခ်ိဳ႕ယူၿပီး သြား
ပစ္​ခ်​ေပးလိုက္​ပါအုံး"
" ဟုတ္​ကဲ့ပါ ကိုကိုႀကီး"
ယကၡ​ေျပာသည္​့အတိုင္​းပင္​ မိစၦာလွ်ိဳ​ေျမာင္​အတြင္​းမွ နာနာဘာဝသရဲတ​ေစၦမ်ား ယကၡတို႔လွည္​းလမ္​း႐ွိရာသို႔
အုပ္​စုလိုက္​ တက္​လာ​ေနၾကသည္​။ျမင္​့ဦးႏွင္​့ဖိုးထူးလည္​း
ယကၡ​ခိုင္း​သည္​့အတိုင္​း လွည္​း​ေပၚမွ အသားတစ္​ခ်ိဳ႕ကို
ထမ္​းခ်၍ လွ်ိဳထဲမွတက္​လာ​ေနၾက​ေသာ နာနာဘာဝမ်ား႐ွိ
ရာသို႔ပစ္​ခ်​ေပး​လိုက္​​ေတာ့သည္​။အသားမ်ားရသည္​ႏွင္​့
သရဲတ​ေစၦမ်ားလည္​း ဆက္​မတက္​လာၾက​ေတာ့​ေပ။ထိုမွသာယကၡတို႔လွည္​းအား အလို႐ွိရာသို႔စိတ္​ခ်လက္​ခ်ဆက္​လက္​​ေမာင္​းႏွင္​ႏိုင္​​ေတာ့သည္​။ဤသည္​မွာ
စမ္​းဖိုရြာသို႔ဆင္​းသည္​့အခါတိုင္​း ယကၡတို႔ လုပ္​​ေနၾကအလုပ္​ပင္​ျဖစ္​​ေပသည္​။​ေန႔စဥ္​ႏွင္​့အမွ်ဆိုသလို
အသားမ်ား ​ေကြၽး​ေန​ေသာ ယကၡတို႔ႏွင္​့ မိစာၦလွ်ိဳ​ေျမာင္​
႐ွိ နာနာဘာဝမ်ားမွာ ရင္​းႏွီးမႈမ်ားပင္​ရ႐ွိ​ေန​ေတာ့သည္​။
ထို႔​ေၾကာင္​့လည္​း စမ္​းဖိုရြာသို႔အသြားတြင္​သာ အသားမ်ားပစ္​​ေကြၽးရၿပီး ျပန္​သည္​့အခ်ိန္​မွာ​ေတာ့မည္​သည္​့အ​ေႏွာက္​အယွက္​မွမ႐ွိ​ေတာ့ဘဲ သြားလာႏိုင္​​ေပသည္​။စမ္​းဖိုရြာ​ေရာက္​သည္​ႏွင္​့ ယကၡတို႔ လွည္​း​ေပၚတင္​​ေဆာင္​လာ​ေသား အသားမ်ားအား အသားဝယ္​သည္​့ဒိုင္​တြင္​ ​ေရာင္​းခ်လိုက္​ၾကၿပီး ရ႐ွိ​ေငြစမ်ားျဖင္​့ ​ေဒၚမယ္​ခ မွာလိုက္​သည္​့ ပစၥည္​းမ်ားကို အစုံအ​ေစ့ဝယ္​ယူကာ
အ​ေလာင္​း​ေပ်ာက္​ရြာသို႔ ျပန္​လွည္​့လာခဲ့ၾက​ေတာ့သည္​။
"ယကၡ ငါမွာလိုက္​တဲ့ပစၥည္​း​ေတြ ပါရဲ႕လား"
"အကုန္​ပါပါတယ္​ မယ္​မယ္​ႀကီး"
"ကဲ ဒါဆို တို႔လုပ္​ငန္​းစလိုက္​ၾကစို႔ မင္​းလုပ္​ရမယ္​့ ကိစၥ
​ေတြသိတယ္​မို႔လား"
"သိပါတယ္​မယ္​မယ္​ႀကီး ကြၽန္​​ေတာ္​ ဟိုႏွစ္​​ေယာက္​နဲ႔
အျမန္​ဆုံးၿပီး​ေအာင္​ စီစဥ္​လိုက္​ပါ့မယ္​"
တကယ္​​ေတာ့ ယကၡတို႔စီစဥ္​​ေနၾကတာက​ေတာ့တျခားမဟုတ္​။ ဘူတာဝါဟန ပညာရပ္​ျဖင္​့ လူ႐ုပ္​ျပဳလုပ္​အသက္​သြင္​း​ေပးျခင္​းပင္​ျဖစ္​​ေပသည္​။အိႏၵိယမွာ႐ွိ​ေသာ မဟာဂႏၶာရီတကၠသိုလ္​မ်ား တြင္​ အျခားပညာရပ္​မ်ားႏွင္​့တြဲဖက္​ၿပီး ထိုပညာရပ္​ကိုပါသင္​ၾကား​ေပးခဲ့သည္​။​ေနာက္​ပိုင္​းမွာ​ေတာ့ မဇၥ်ိမ​ေဒသတြင္​ ဘူတာဝါဟန ပညာမွာတစ္​ျဖည္​းျဖည္​းျပန္​႔ႏွံ႔သြားခဲ့​ေလသည္​။
ထိုပညာရပ္​ႏွင္​့တြဲဖက္​သင္​ၾကား​ေသာ ပညာရပ္​တို႔မွာ
(၁)ခႏၶာဝါဟနပညာ
ခႏၶာကိုယ္​အစိတ္​အပိုင္​းတို႔ကိုမူလအ​ေျခအ​ေနအတိုင္​း
ျပန္​ျဖစ္​​ေအာင္​တည္​​ေဆာက္​​ေသာ ပညာ။
(၂)႐ူပါဝါဟနပညာ
တည္​​ေဆာက္​ၿပီး​ေသာခႏၶာအား မူလအ​ေျခအ​ေနအတိုင္​းျပန္​ျဖစ္​​ေအာင္​ ​ေဆးျဖင္​့​ေရးျခယ္​ ဖန္​တီး​ေသာ ပညာ။
(၃)ဘူတာဝါဟန ပညာ
အသက္​မ႐ွိ​ေသာ႐ုပ္​ခႏၶာအား အသက္​ဝင္​လာ​ေအာင္​ အသက္​သြင္​း​ေပးသည္​့ပညာ၊ထိုပညာကို"ဖုတ္​သြင္​းျခင္​း
အတတ္​"ဟု​ေခၚဆိုၾကသည္​။
ထိုပညာ သုံးရပ္​တို႔​ေပါင္​းစပ္​၍ အသက္​မ႐ွိ​ေသာ အ႐ုပ္​မ်ားအား အသက္​သြင္​း​ေပး လိုရာခိုင္​း​ေစႏိုင္​ၾက​ေပသည္​။
ယခုလည္​း ​ေဒၚမယ္​ခႏွင္​့ ယကၡတို႔ ထိုပညာသုံးရပ္​အား
​ေပါင္​းစပ္​၍ အ႐ုပ္​မ်ားျပဳလုပ္​ရန္​ၾကံစည္​​ေနၾက​ေတာ့သည္​။
ထိုအ႐ုပ္​မ်ားျပဳလုပ္​ရာ၌ ပထမဦးစြာ လူ႐ိုးမ်ားကို နဂိုအတိုင္​းျပန္​ျဖစ္​​ေအာင္​ ဆက္​၍ ျပဳတ္​မထြက္​​ေစရန္​ ​ေလွ်ာ္​ႀကိဳးမ်ားျဖင္​့တြဲခ်ည္​ရသည္​။အ႐ိုးတြဲၿပီး
​ေကာက္​႐ိုးမ်ား၊လဲမႈိမ်ား၊အဝတ္​စုတ္​မ်ားျဖင္​့ပုံ​ေဖာ္​သည္​။
အခ်ိဳ႕​ေနရာမ်ားမွာႀကိဳးျဖင္​့ပတ္​ခ်ည္​ၿပီး၊အခ်ိဳ႕​ေနရာမွားမွာ​ေတာ့ သစ္​​ေစး၊​ေကာ္​၊ကတၱရာတို႔ျဖင္​့ ကပ္​တန္​ကပ္​၊အင္​တြဲမႈန္​႔တို႔ျဖင္​့ တြဲတန္​တြဲရသည္​။လူပုံသ႑ာန္​​ေပၚၿပီဆိုလွ်င္​
ဝမ္​းတြင္​းကလီဇာမ်ားႏွင္​့ဦး​ေန​ွာက္​ကို​ေတာ့ လဲမႈိမ်ား၊
စီရင္​ထား​ေသာ ​ေဆးတုံးမ်ား ထည္​့သည္​။ထိုသို႔ထည္​့ၿပီးသည္​ႏွင္​့အ​ေပၚမွ ပိတ္​ျဖဴျဖင္​့ပတ္​ၿပီး သူ႔​ေနရာႏွင္​့သူ
​ေဆးျခယ္​​ေပးရသည္​။ဆံပင္​​ေနရာမွာဆံပင္​တပ္​ၿပီး မ်က္​လုံး၊ႏွာ​ေခါင္​း၊ပါးစပ္​မ်ားကို သူ႔​ေနရာႏွင္​့သူ ​ေရးဆြဲတပ္​ဆင္​​ေပးရသည္​။တကယ္​့​ေတာ့ ယကၡမွာ ခႏၶာဝါဟနပညာရပ္​ကို
​ေကာင္​းစြာတတ္​ကြၽမ္​းၿပီး၊ယကၡ၏သမီးျဖစ္​သူ ခင္​ႏြဲ႔ရီက​ေတာ့ ႐ူပါဝါဟနပညာ၊​ေဒၚမယ္​ခက ဘူတာဝါဟနပညာ
စသျဖင့္​အသီးသီးတတ္​ကြၽမ္​းသူမ်ားျဖစ္​​ေပသည္​။ထို႔​ေၾကာင္​့ လူအ႐ိုးမ်ားတြဲဆက္​ၿပီး ဦး​ေႏွာက္​၊ကလီဇာမ်ားထည္​့ျခင္​းကို ယကၡမွတာဝန္​ယူရ၍ ၊​ေပၚလာ​ေသာ လူ႐ုပ္​ပုံအား ခင္​ႏြဲ႔ရီမွလူပုံစံအတိုင္​းျဖစ္​​ေအာင္​ ​ေရးဆြဲ​ေပးရသည္​။အားလုံးၿပီးၿပီဆိုရင္​​ေတာ့ အ႐ုပ္​ျပဳလုပ္​ျခင္​း၏
အ​ေရးအႀကီးဆုံးျဖစ္​သည္​့ ဘူတာဝါဟနပညာရပ္​ျဖင္​့
​ေဒၚမယ္​ခမွ အသက္​သြင္​း စီရင္​​ေပးရ​ေပသည္​။ယ​ေန႔သည္​ကား ယကၡတစ္​​ေယာက္​ ျမင္​့ဦး၊ဖိုးထူးႏွစ္​​ေယာက္​ႏွင္​့အတူ
အလုပ္​အ႐ႈပ္​ႀကီး႐ႈပ္​​ေနၾက​ေတာ့သည္​။
"ျမင္​့ဦး အ႐ိုး​ေတြ ျပဳတ္​မထြက္​​ေအာင္​ ​ေသခ်ာခိုင္​​ေအာင္​ခ်ည္​ ၾကားလား ​ေတာ္​ၾကာ​ေန သြား​ေနရင္​း အ႐ိုး​ေတြျပဳတ္​ထြက္​​ေနကုန္​အုံးမယ္​"
"ဟုတ္​ကဲ့ ကိုကိုႀကီး"
{၆}
"​ေရာ့ ဒီအ႐ိုးကို လက္​ဖံ႐ိုး​ေနရာမွာ တပ္​ၿပီး ​ေသခ်ာ​ေအာင္​ခ်ည္​"
"ဟုတ္​ကဲ့"
"ဖိုးထူး မင္​းက ငါျပင္​ဆင္​​ေပးထားတဲ့ ​​ေကာက္​႐ိုး​ေတြ၊လဲမႈိ​ေတြနဲ႔ ဦး​ေႏွာက္​နဲ႔ အစာအိမ္​၊ကလီဇာ​ေနရာ​ေတြမွာ ​ေသခ်ာထည္​့ ဘာမွ​ေမ့မက​်န္​​ေစနဲ႔​ေနာ္​ ဦး​ေႏွာက္​လိုမ်ိဳးက
အဓိကပဲ့ ​ေတာ္​ၾကာ​ေန ဘာမွမ​ေတြး​ေခၚမစဥ္​းစားတတ္​​ဘဲ​ေနမယ္​"
"ဟုတ္​ကဲ့ အ​ေမ့​ေစရပါဘူး ကိုကိုႀကီး"
ထိုကဲ့သို႔ယကၡမွ သူတတ္​ကြၽမ္​း​ေသာ ခႏၶာဝါဟနပညာျဖင္​့
ျမင္​့ဦးႏွင္​့ဖိုးထူးႏွစ္​​ေယာက္​အား​ေသခ်ာ ခ်ျပကာ အစြမ္​းကုန္​လုပ္​​ေဆာင္​​ေနသည္​။အ႐ိုးမ်ားအား ​ေသခ်ာ​ေအာင္​
တပ္​ဆင္​ၿပီးသည္​ႏွင္​့ ပိတ္​ျဖဴမ်ားျဖင္​့ တစ္​ကိုယ္​လုံးပတ္​လိုက္​ကာ ခႏၶာဝါဟန ပညာရပ္​အားအဆုံးသတ္​လိုက္​​ေတာ့သည္​။
"သမီး ခင္​ႏြဲ႔ရီ​ေရ တစ္​႐ုပ္​​ေတာ့ၿပီးၿပီ ကိုယ္​့တာဝန္​ကိုယ္​
လာယူလွည္​့​ေတာ့"
"ဟုတ္​ကဲ့ အဘ ​ေအာ္​ ဒါနဲ႔ ကြၽန္​မက ဘယ္​လိုပုံစံမ်ိဳးျဖစ္​​ေအာင္​ ​ေရးဆဲ​ြေပးရမွာလဲဟင္​ အဘ"
"ဒါ​ေတာ့ အဘလည္​းမသိဘူး မယ္​မယ္​ႀကီးကို ​ေမးမွရမယ္​"
သားအဖႏွစ္​​ေယာက္​ ​ေျပာဆို​ေနၾကတုန္​းမွာပဲ့ ​ေဒၚမယ္​ခ
အိမ္​​ေပၚမွ ဆင္​းခ်လာၿပီး
"သူရဲ​ေကာင္​း ပုံစံ​ေတြမ်ိဳးျဖစ္​​ေအာင္​​ေရးခ်ယ္​ရမယ္​ ​ေျမး​ေလး တကယ္​့ကိုရဲစြမ္​းသတၱိႏွင္​့ျပည္​့စုံတဲ့ ပုံစံမ်ိဳး​ေပါ့"
"အားလုံးကိုလား မယ္​မယ္​"
"ဟုတ္​တယ္​ ဒါ​ေပမယ္​့ တစ္​႐ုပ္​နဲ႔တစ္​႐ုပ္​​ေတာ့ မတူ​ေစနဲ႔​ေပါ့ အားလုံးက သူရဲ​ေကာင္​းပုံစံ​ေတြပဲ့ျဖစ္​​ေန​ေအာင္​
​ေရးဆြဲပါ"
"ဟုတ္​ကဲ့ပါ မယ္​မယ္​ႀကီး"
​ေဒၚမယ္​ခ၏ အမိန္​႔ရသည္​ႏွင္​့ ခင္​ႏြဲ႔ရီလည္​း သူတတ္​ကြၽမ္​း
​ေသာ ႐ူပါဝါဟနပညာကို အသုံးခ​်ကာ အ႐ုပ္​မ်ားအား
စတင္​​ေရးျခယ္​​ေတာ့သည္​။ခင္​ႏြဲ႔ရီမွာ ႐ုပ္​​ေခ်ာသ​ေလာက္​
ပုံ​ေရးျခယ္​ရာတြင္​လည္​း လွပ​ေသသပ္​လွ​သည္​။လိုခ်င္​သည္​့ မည္​သည္​့႐ုပ္​ပုံမဆို ဟာကြက္​မ႐ွိ​​ေအာင္​ လိုက္​ဖက္​ရာလိုက္​ဖက္​ရာျဖစ္​​ေအာင္​ ​ေရးျခယ္​တတ္​လွ​ေပသည္​။
"ၿပီးၿပီ မယ္​မယ္​ႀကီး"
"အင္​း ...သူရဲ​ေကာင္းပုံစံထြက္​​ပါ​ေပတယ္​ ကဲ
ဆြဲၿပီးၿပီဆို​ေတာ့ သူ႔အတြက္​ လိုက္​ဖက္​မယ့္​အဝတ္​အစား​ေလးဆင္​​ေပးပါအုံး"
"ဘယ္​လိုအ​ေရာင္​မ်ိဳးဆင္​ရမလဲ မယ္​မယ္​ႀကီး"
"အမဲ​ေရာင္​ လက္​႐ွည္​ႏွင္​့ ​ေဘာင္​းဘီကို ဆင္​ရမယ္​
ဒါမွ ရဲစြမ္​းသတၱိႏွင္​့ ျပည္​့စုံတဲ့ လူပုံစံ​ေပါက္​မွာ"
"ဟုတ္​ကဲ့"
"မယ္​မယ္​ႀကီး အ႐ုပ္​ကဘယ္​ႏွ​႐ုပ္​​ေလာက္​ လုပ္​ရမွာလဲ"
"ရသ​ေလာက္​ မ်ား​ေလ​ေကာင္​း​ေလပဲ့ယကၡ ဒါမွ တို႔ရဲ႕
အၾကံအစည္​ကိုျဖစ္​​ေျမာက္​​ေအာင္​လုပ္​ရမွာ"
ဒီလိုနဲ႔ ပ်ဥ္​​ေထာင္​အိမ္​ အမဲႀကီးထဲ၌ ႐ွိ႐ွိသမွ်လူမ်ားကား
မအားလပ္​​ေအာင္​ပင္​အလုပ္​မ်ား႐ႈပ္​​ေနၾက​ေတာ့သည္​။
​
အပို္​င္​း ၃ ဆက္​ရန္​

Credits