လက္ေတြ႕ ပို႔ ခ်သူ

လက္ေတြ႕ ပို႔ ခ်သူ

[စ/ဆုံး]

ကိုပြႀကီး ထံသို ့လူပ်ိဳေပါက္ ခ်ာတိတ္ င ေအာင္
ႏွင့္ င စိုး တို ့အလာစိပ္ေနသည္။

ည တိုင္း ေရာက္လာ၊ ကိုပြႀကီး ရီႊးသမွ်နားေထာင္
၊ ၁၀ နာရီေလာက္မွ ျပန္ျက ေတာ့ကြာ ဆိုမွ ဒယိ
ဒရြတ္ ထ ျပန္သည္။

ကိုပြႀကီး က အ ရႊီးေကာင္းသည္။

ဟို အ ေနာက္ ပိုင္းက ေကာင္ မျကီး ----- သိတယ္
မို ့လား။ အပ်ိဳဘဝက ငါ ခနခန တက္ အုပ္ေနျက
ေပါ့။ အရမ္းေကာင္းသကြ။ ေအာက္က ေန ေကာ့
ေကာ့ေပးတာမ်ားကြာ ရက္စက္တယ္။

ျပီးေတာ့ ရြာလယ္က ျဖဴျဖဴ ေခ်ာေခ်ာ --------
လည္း ငါ သံုးခ်ီ တိတိ ေဆာ္ဘူးတယ္။ တညက ငါ
မူးမူးနဲ႔ ေလးဘက္ ကုန္းခိုင္းျပီး ႏႊာထည့္လိုက္တာ
ေကာင္ မ ငိုယူရ တယ္႕႕႕႕။

သည္ ရြာမွာ ကိုပြႀကီး လုပ္ဘူးတဲ႔ မ်ားလွ၏။
င ေအာင္ ငစိုးတို ့က သူ ့ကို အထင္ျကီး ေနျက
သည္။ လူပ်ိဳေပါက္စ ေတြ ဆိုေတာ့ ဒီလိုစကား
မ်ိဳးေတြကို လႊတ္ နားေထာင ္ခ်င္ သည္။
ထို႕ေျကာင့္လည္း သူတို ့ႏွစ္ေယာက္က ညစဥ္
လာတိုင္း ကိုပြႀကီးျကိုက္တတ္ေသာ ထန္းေရ
နွင့္ အမဲသားေျခာက္ ဖုတ္က ေလး ပါ ယူလာျပီး
လာဘ္ထိုးျက၏။

ဒီမွာ လူပ်ိဳ႕လက္ ဝက္ျမီး တဲ႔ကြ။
မင္းတို ့အရြယ္ လူပ်ိဳေပါက္ ဆိုတာ သြက္ေနရ
တယ္။ ည အ ေမွာင္ ထဲ ေကာင္ မ ေတြ႕ရင္ ဘိုး
ဘတ္ ဆို ဝင္ လံုး။ နိဳ႕ေတြ ဘာေတြ ကိုင္။ ေပါင္
ျကား ႏႈိက္ ။ မ ေအာ္ဘူးရယ္။
အိုေက လို ့က ေတာ့ သ ေဘာရွိ ႏွံ ေပ ေတာ့။
ဟီ ဟီ။

ထို ့ေနာက္ သူတို ့နား ကပ္၍ တိုးတိုးေလး
ဟိုဘက္အိမ္က အပ်ိဳမ တရွင္း နိပ္လိုက္တာကြာ။
အျကီးမက နိဳ႕ႀကီးေတြ အယ္ေနတာဘဲ။
အငယ္မ က်ေတာ့ ဖင္ျကီးတယ္။ ခံု ေကာင္းတယ္။
ဒါမိ်ဳး ေဆာ္လို ့ တအားေကာင္းေပါ့။

ညည သူတို ့၂ ေယာက္ထဲ အိပ္ျကတာကြ။
သူတို ့အ ေမ အဘြားျကီးက မ်က္ေစ့ မႈန္၊ နား
မ ေကာင္းေတာ့ဘူး။ ငါ ငယ္ငယ္က ဆို ဒါမ်ိဳး ဝင္
တြယ္ျပီးတာ ျကာေပါ့။ မင္းတို ့ညံ႕လြန္းတယ္။

သည္အခိုက္ ျခင္ေထာင္ ထဲအိပ္ေန ေသာ သူ ့
မိန္းမ မမစိန္ ထြက္လာ၏။
ကိုပြႀကီး။ ေတာ္ က ေလးေတြကို မဟုတ္ တရုပ္
ဘာေတြ ေျမွာက္ေပးေနတာလဲ။ ေတာ္ျကာ ဗယု
တ္သုတ္ခ လုပ္ ရင္ က်ဳပ္တို ့ပါသက္ေသလိုက္ေန
ရဦးမယ္။ အိမ္ခ်င္းက စည္းရိုးေလး ျခားတာ။
သြား သြား ေကာင္ေလးေတြျပန္ျက ေတာ့။
                        

ေနာက္ ၅ ရက္ျကာ။
လကြယ္ည။
င ေအာင္ နဲ႔ ငစိုး ေခ်ာင္ က်ေသာ တ ေနရာမွာ
တီးတိုး တိုင္ ပင္ေန၏။
င ေအာင္ က ငစိုးထက္ ၁ ႏွစ္ျကီးသည္။နဲနဲလည္း
သတၱိ ပိုေကာင္း၏။

ေဟ့ေကာင္ ။ ငါ ဒီည အျကီးေကာင္ မ ျကီး ဝင္
ေဆာ္ မယ္။ အဲဒါ မင္းလည္း လိုက္ခဲ႔။

ငစိုးက " ဟာ မလိုက္ ရဲပါဘူးကြာ။"

ေအ ေပး။ င ေျကာက္။ မင္းက အခန္းထဲ လိုက္ မ
ဝင္ ရပါဘူးကြ။ အိမ္ခါးပန္းအျပင္ က ေစာင့္ေပး
ရံုပါ။ တကယ္လို ့ ငါက အိုေက ရင္ အငယ္ မကို
မင္း ဝင္ ေဆာ္ေပါ့။ ဒါမ်ိဳးက တ ေယာက္ ခံေနရင္
ေနာက္ တ ေယာက္လည္း ခံခ်င္ လာတာဘဲတဲ႔။

ငစိုးလည္း င ေအာင့္ကို ေျကာက္တာေျကာင့္ေရာ
ေခ်ာင္း နားေထာင္ ခ်င္ တာေျကာင့္ေရာ ေခါင္း
ညိတ္လိုက္ပါသည္။
                          

ည ၁၀ နာရီေက်ာ္ေလာက္ တရြာလံုး အိပ္ခ်ိန္
တြင္ င ေအာင္ သည္ အိမ္စည္းရိုး ကို ေက်ာ္နင္း
ကာ အိမ္ဝင္းထဲဝင္၏။ ငစိုးကား ေနာက္လိုက္။
သူ ့စိတ္ထဲ၌ င ေအာင္ သည္ တကယ့္သူရဲေကာင္း။

အပ်ိဳမ ႏွစ္ေယာက္ အိပ္ခန္းနား ေျခသံလံုလုံ ကပ္
သြားနိဳင္ျက၏။ င ေအာင္ က ကြ်မ္းက်င္ စြာ ကပ္ထ
ရံ ကို ျဖဲ၍ အထဲဝင္ ေလ၏။ ငစိုးကား ေျကာက္၍
တုန္ေနသည္။ အသက္ျပင္းျပင္းပင္ မရွဴဝံ႔။

၅မိနစ္ေလာက္ျကာေတာ့ အခန္းထဲက ဂံုးဂံုးဂြမ္း
ဂြမ္း အသံေတြ ထြက္လာသည္။ အျကီးေကာင္
မ၏ ဆဲသံေပၚလာသလို တခုခုနဲ႔ေပါက္လိုက္၍
ထရံကို ဘုန္း ကနဲလာမွန္သည္။
မျကာ ကပ္ေပါက္ကို ဗ်င္းကနဲ ေဆာင့္တိုးကာ
င ေအာင္ေျပးထြက္လာ၏။
မဟန္ဘူးေဟ့ ။ ေျပးေတာ့ ။ လို ့ငစိုးကို ေျပာျပီး
သူက ဝင္းတံခါးဆီ ေျပးထြက္သြားသည္။

ငစိုးကား လဲေသလုေအာင္ ေျကာက္ေခ်ျပီ။
အ ေဝးရွိ ဝင္းေပါက္ဆီထိ မ ေျပးဝံ႔ သျဖင့္ နီးရာ
ကိုပြႀကီး အိမ္ ဘက္သို ့ဆူးစည္းရိုးကို တိုး၍ေျပး
ရပါေခ်သည္။
ကိုပြႀကီး အိမ္ က အကာအရံ မလံုသည္မို ့အိမ္
ထဲ ထိဝင္ ၊ ကုတင္ ေအာက္ စြတ္တိုး၏။

ဟဲ႔။ ဘသူလဲ။
ကိုပြႀကီး မိန္းမ မမစိန္၏ တိုးတိုးအသံ။

အ အမ ။ က်ေနာ္ ငစိုးပါ။ ဟိုေကာင္ ႕႕႕႕႕။

ေတာ္ေတာ့ ငါသိျပီ။ နင္ တို ့ကိုပြ မရွိဘူး။ သူ ့ညီ
အလွဴ ထမင္းခ်က္ ညအိပ္ သြားတယ္။
လာ ဒီအထဲ လာပုန္း။ အဲဒီ ဆိုရင္ ဟိုက မီးနဲ႔ထိုး
ရွာရ င္ ျမင္ လိမ့္မယ္။

ငစိုး ေျကာက္ ေနျပီ။ င ေအာင္ လို အ ေဝးထိ မ
လစ္ခဲ႔မိတာ မွားျပီ။ မတတ္နိဳင္ ။ မမစိန္ ျခင္ေထာင္
ထဲ ဝင္ ပုန္းရ ေလျပီ။

ဟိုဘက္အိမ္ဆီက လက္ႏိွပ္မီးေရာင္ တဝင္းဝင္း
ျမင္ ရ၏။
မမစိန္ အဲသည္ဘက္ ဘသူလာလဲ။ ေတြ႕မိလား။

မမစိန္က အိပ္မႈံစံုမႊား အသံနဲ႕။
ဟဲ႕ ဘသူမွ မလာဘူး။ နင ္တို ့ေတာင္ ဘက္ တံခါး
ဆီ က ေတာ့ ခြ်မ္း ကနဲၾကားတယ္။

ညီမ ႏွစ္ေယာက္ တံခါးဆီ သြားျကည့္ျကသည္။
အငယ္မက လက္ထဲမွာ ဝါးရင္းတုတ္ျကီးႏွင့္။
                      

သူတို ့ညီအမက လွမ္းေမးေတာ့ မမစိန္ က ငစိုး
ကို သူမ ေစာင္ျခံဳထဲ ဆြဲ သြင္းလိုက္ျပန္သည္။ လွမ္း
ထိုးလိုက္ေသာ မီးေရာင္ျဖွင့္ မမစိန္၏ ျဖဴေဖြး ျကီး
မားေသာ နိဳ႕ႀကီး ႏွစ္လံုးကို ငစိုး မ်က္ ႏွာႏွင့္ ကပ္
လ်က္ ျမင္ လိုက္ ရသည္။

ငစိုး မလႈပ္ဝံ႕ပါ။
အပ်ိဳ ညီအမ တရားခံကို မမိ၍ စိတ္ေလွ်ာ့ ျပန္အိပ္
သြားျက ေပမဲ႔ ငစိူးက ေတာ့ မမစိန္ ေစာင္ျခံဳထဲမွာ
ေခြ်းျပန္လ်က္။

မမစိန္က သူ ့ကို ရင္ ခြင္ ထဲ ဆြဲသြင္းျပီး
ေျကာက္ေနတုန္းဘဲလား။ မမကို ျပန္ဖက္ထားေလ
တဲ႔။

ေျပာရင္း ငစိုးလက္ကို ဆြဲကာ သူမ ကိုယ္ေပၚ တင္
ေပးသည္။
မမစိန္ ကိုယ္ေပၚ အဝတ္အစားမရွိ။ အိပ္တုန္းက
ရင္ လ်ားထားေသာ လံုခ်ည္သည္ ကြ်တ္က်သြား
သည္လား ခြ်တ္ခ် လိုက္တာလား မသိ။

တုန္ယင္ေန ေသာ ငစိုးလက္ကို သူမကဘဲ ကိုင္၍
သူမ ဖင္ျကီးေပၚ တင္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ငစိုး မရဲ
တရဲ လက္ႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္၏။ ေႏြးေထြး နဴးညံ႕ေသာ္
လည္း တင္းလွသည္။

မမစိန္ က ငစိုးေခါင္းကို သူမ နိဳ႕ႀကီး ေတြၾကားဆြဲ
သြင္း ဖိကပ္လိုက္ျပန္ေတာ့ ငစိုး ပါးစပ္က နိဳ႕သီးတ
ခုႏွင့္ ထိ၏။ မစို ့ရဲ။ မမစိန္ကဘဲ ပါးစပ္ေပါက္ ေတ့
ေပးျပန္သည္။
စို ့ေလ ေမာင္ ေလးရဲ႕။ ဘာလဲ မျကိုက္ဘူးလား။
ခစ္ ခစ္ မင္းက မခုတ္တတ္တဲ႔ ေျကာင္ေလးေပါ့။

မမစိန္က သူ ့ပုဆိုးကို ခ်ြတ္ျပီး ေပါင္ျကားကဟာ
ကို ကြ်မ္းက်င္ စြာကိုင္ သည္ ။ ထ ေအာင္ ဆြသည္။
အာ အား ။ ငစိုး လူးခါသြား၏။
ေကာင္းလိုက္တာ မမရယ္။

မမစိန္သည္ ေပါင္ တ ေခ်ာင္းကို ငစိုးေပၚတင္ျပီး
ငစိုးဟာကို သူမ ဟာထဲ ေဘးေစာင္းမွာပင္ ရ ေအာင္
ထည့္ေပးသည္။ ထို ့ေနာက္ ငစိုးကို ေပြ႕ဖက္ လ်က္
ပက္လက္လွန္ ရင္း သူမက အ ေပၚက ေရာက္ေစ
သည္။ တပ္လ်က္ ဝင္ လ်က္ အ ေနအထားမပ်က္။

မမစိန္ က အ ေပၚက တက္လိုက္သျဖင့္ ငစိုးဟာ
က မမစိန္ဟာထဲအဆံုးထိျမဳပ္ဝင္ သြားျပီး ပိုေကာင္း
လာသည္။

မမစိန္က အရမ္းကို ေကာင္းေန ေအာင္ေပးသည္။
အ ေပၚက ေဆာင့္ေနရင္း ေဘးတိုက္ ၊ ပတ္လည္
လွည့္သည္။ ငစိုးက မ ေနနိဳင္ ၍ ျပန္ပင့္သြင္းေတာ့
ဟဲ႔။ အသာျငိမ္ေန ။ မင့္က ျပီးသြားလိမ့္မယ္။ မမ
ကဘဲ လုပ္ေပးမယ္ ဟုဆိုသည္။

ထို ့ေနာက္ စိတ္တိုင္းက် အပီအျပင္ လုပ္ေပး၏။
အထိုင္ ခ်ိန္မွာ ငစိုးဟာျကီး တ ေခ်ာင္းလံုး ျမဳပ္ဝင္
သြားသည္ မွာ ေအာက္ က ခံုေတာင္ လိုက္ဝင္ မလို
ထင္ ရသည္။
ေကာင္းလိုက္တာ မမ ရယ္။ အရမ္းကို ေကာင္းေန
ျပီ။

မမစိန္က ငစိုးလက္ေတြကို ဆြဲယူကာ သူမ နိဳ႕ႀကီး
ေတြ ကိုင ္ခိုင္း၊ အသီးေလးေတြကို လက္ညိွဳးလက္
မ ညွပ္၍ ဖြဖြ ေခ်ေစသည္။
ႏွစ္ေယာက္သား မ ေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေတြ႕ေသာဂြင္
မွာ အသည္းအသန္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ခ်စ္လိုက္
ျကသည္။နာရီဝက္ေလာက္ျကာေတာ့ ငစိုးက အရင္၊ မမစိန္က ေနာက္ ဆက္တိုက္ျပီး၏။

ငစိုးက ျပန္ခါနီး မမစိန္ကို တအားဖက္
ကစ္ ေပးရင္းမမရယ္။ မမသင္ တာက ကိုပြႀကီးသင္ တာထက္အရမ္း အရမ္းကို ပိုေကာင္းတာဘဲ။ ဟုေျပာသည္။

မမစိန္က မ်က္ေစာင္းထိုး၍
ေအာ္ ! မင့္ မို ့ေျပာတတ္တယ္။ ဒီက လက္ေတြ႕
အရည္လည္ေအာင္ ကိုယ္ဖိရင္ ဖိ သင္ ေပးရတဲ႔
ဟာကို ခိခိ။

ျပီးပါျပီ