ၿမိဳင္​မဟာ ဓာတ္​႐ွင္​(အပိုင္​း ၈)

ၿမိဳင္​မဟာ ဓာတ္​႐ွင္​(အပိုင္​း ၈)
မင္​းသီဟ၏ ဘဝဇာတ္​​ေၾကာင္​း

{၂၃}
​ေတာင္​ျပာတန္​း မ်ားဆီသို႔ ပ်ံသန္​း​ေန​ေသာ ငွက္​က​ေလးမ်ား​ေ႐ွ႕၌ သူရိန္​​ေနမင္​းႀကီးက ​ေလာကတစ္​ခြင္​သို႔
အ​ေရာင္​​ေဖ်ာ့​ေဖ်ာ့က​ေလးျဖာက်လာသည္​။​ေနမင္​းႀကီး
​ေလာကတစ္​ခြင္​သို႔ စတင္​ျဖာက်လာျခင္​းႏွင္​့အတူ ​ေနလုံးႀကီး​ေအာက္​မွ သာယာလွ​ေသာရြာတစ္​ရြာ႐ွိ
အိမ္​တစ္​လုံး၌လည္​း လူ႔​ေလာကသို႔ စတင္​ဝင္​​ေရာက္​လာသူတစ္​ဦး႐ွိ​ေန​ေပသည္​။
"အူဝဲ အူဝဲ"
"ဟယ္​ မိန္​းခ​ေလး​ေတာ့"
​ေသးငယ္​လွ​ေသာ အိမ္​ထဲမွ ထြက္​​ေပၚလာ​ေသာ လက္​သည္​၏အသံ​ေၾကာင္​့ အိမ္​​ေ႐ွ႕၌ထိုင္​ကာ စိတ္​လႈပ္​႐ွား​ေန႐ွာ​ေသာ ၁၂ ႏွစ္​အရြယ္​ ​ေကာင္​​ေလးတစ္​​ေယာက္​လည္​းဝမ္​းသာရြင္​ျပသည္​့အမူအ႐ာျဖင္​့ အိမ္​ထဲသို႔အတင္​း​ေျပးဝင္​သြားသည္​။ထို​ေနာက္​ လက္​သည္​၏ လက္​ထဲမွ
ခ​ေလးအား အတင္​း​ေပြ႔ခ်ီကာ
"ညီမ​ေလး ငါ့မွာ ညီမ​ေလး႐ွိၿပီကြ ဟားဟား"
ယခုမွ လူ႔​ေလာကထဲစ​ေရာက္​လာ​ေသာ နီတာရဲ ခ​ေလး​ေလးဆီအားလုံးရဲ႕အာ႐ုံ​ေရာက္​​ေန၍ မီးဖြား​ေန​ေသာသူကိုပင္​​ေမ့​ေလ်ာ့​ေနၾက​ေပသည္​။
"ဟင္​ မျမရင္​ မျမရင္​ လုပ္​ပါအုံး မျမရင္​အသက္​မ႐ႈ​ေတာ့ဘူး"
"​ဗ်ာ...အ​ေမ "
ညီမ​ေလးအား ​ေပြ႔ခ်ီရင္​း အ​ေပ်ာ္​လြန္​​ေန႐ွာသည္​့ ​ေကာင္​​ေလးမွာလည္​း လက္​သည္​၏ စိုးရိမ္​တစ္​ႀကီး ​ေျပာစကား​ေၾကာင္​့ ခ​ေလးအားနံ​ေဘး အိပ္​ယာ​ေပၚ၌ အသာခ်လိုက္​ကာ အ​ေမျဖစ္​သူအား ကိုင္​လွုပ္ႏိုး​ေတာ့သည္​။
"​ေဒၚႀကီး အ​ေမ အ​ေမဘာျဖစ္​တာလဲဟင္​"
​​ေကာင္​​ေလးက စိုးရိမ္​စိတ္​ျဖင္​့​ေမးလိုက္​​ေပမယ္​့ လက္​သည္​ မိန္​းမႀကီးမွာ မ်က္​စိမ်က္​ႏွာသာပ်က္​​ေနၿပီး ​ေကာင္​​ေလးအားဘာမွျပန္​မ​ေျဖ​ေတာ့။
"​ေျပာ​ပါ ​ေဒၚႀကီးရယ္​ ​ေျပာပါ ကြၽန္​​ေတာ္​့အ​ေမ
ဘာျဖစ္​တာလဲ​ဗ်...ဟင္​့"
"စိတ္​မ​ေကာင္​းပါဘူး မင္​းသီဟရယ္​ မင္​းအ​ေမဆုံး႐ွာၿပီ"
"​ဗ်ာ...အ​ေမ မဟုတ္​ဘူး မဟုတ္​ဘူး အ​ေမရယ္​
သားတို႔ကိုဒီအတိုင္​းထားခဲ့ျပီလား​ဗ်ာ အီးဟီးဟီး"
ဝမ္​းသာျခင္​းဝမ္​းနည္​းျခင္​းႏွစ္​မ်ိဳးစလုံးအားတစ္​ၿပိဳင္​နက္​ခံစားလိုက္​ရသည္​့ ​ေကာင္​​ေလးမွာလည္​း ညီမ​ေလးအားနံ​ေဘး၌ခ်၍ အ​ေမျဖစ္​သူအား​ေပြ႔ခ်ီကာ ငို​ေႂကြး၍မဆုံးႏိုင္​​ေတာ့​ေပ။ထိုလူငယ္​​ေလးကား မင္​းသီဟပင္​ ျ​ဖစ္​​ေခ်​ေတာ့သည္​မဟုတ္​ပါလား။တိုက္​ဆိုင္​၍ ပဲ့လားမသိ​ေသာ္​လည္​း မင္​းသီဟ၏ ညီမ​ေလး ကိုယ္​ဝန္​စလြယ္​သည္​့အခ်ိန္​၌ မင္​းသီဟ၏ အ​ေဖ ပိုးထိ ဆုံးသည္​။အခုလည္​း
အ​ေမျဖစ္​သူ ညီမ​ေလးကို ​ေမြး​ေမြးျခင္​းပဲ့ ဆုံးျပန္​ၿပီ။လူ႔​ေလာကကိုစဝင္​သည္​ႏွင္​့ မိဘ​ေမတၱာအားမရလိုက္​႐ွာ​ေသာ ညီမ​ေလး​ေႏွာင္​းခင္​ပ်ိဳအား မင္​းသီဟ သနားခ်စ္​ခင္​၍မဆုံး​ေပ။​ေႏွာင္​းခင္​ပ်ဳိ ​မ​ေမြးခင္​အခ်ိန္​က မင္​းသီဟတို႔၏မိသားစု​ေလးသာယာ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​ၿပီး စီးပြား​ေရးလည္​းဒီ​ေရအလားတိုးတက္​ကာ သူ​ေဌးအဆင္​့​ေလာက္​မဟုတ္​​ေပမယ္​့ လူလတ္​တန္​းစား​ေလာက္​ ​ေနထိုင္​ႏိုင္​ခဲ့သည္​။မိဘႏွစ္​ပါးစလုံးဆုံးသည္​့အခ်ိန္​မွာ​ေတာ့ မင္​းသီဟ၌ ကံဆိုးမ​ေလး ​ေႏွာင္​းခင္​ပ်ိဳမွလႊဲ၍ မည္​သည္​့
ဥစၥာပစၥည္​းမွမက်န္​​ေအာင္​တက္​တက္​​ေျပာင္​သြား​သည္​။​ဘာမွမသိနားမလည္​​ေသးသည္​့ မင္​းသီဟဆီမွ
မတရား ​ေစ်းမ်ားႏွင္​့ ႏွိမ္​၍ဝယ္​ယူၾကျခင္​း​ေၾကာင္​့ပင္​။​ေႏွာင္​းခင္​ပ်ိဳ​ေလးကိုလည္​း နတ္​ဆိုးမ​ေလးအတိတ္​မ​ေကာင္​းဘူးဟုဆိုကာ ​မည္​သူကမွ်​ေမြးစားျခင္​းမျပဳၾက​ေတာ့ မင္​းသီဟကသာသူ႔ညီမ​ေလးအား သိနားလည္​သ​ေလာက္​ လူလား​ေျမာက္​​ေအာင္​ျပဳစုပ်ိဳး​ေထာင္​လာခဲ့​ေလသည္​။​ေရာင္​းခ်စား​ေသာက္​စရာ ပစၥည္​းဥစၥာမ်ားမက်န္​​ေတာ့ မည္​သည္​့အလုပ္​ၾကမ္​းမွ်မလုပ္​ကိုင္​ဖူး​ေသာ္​လည္​း ခြန္​အားကိုအရင္​းျပဳကာ ၾကဳံရာအလုပ္​ကိုလုပ္​ကိုင္​ရင္​း ပင္​ပန္​းဆင္​းရဲစြာ​ေနထိုင္​လာခဲ့ရ​ေလသည္​။တျဖည္​းျဖည္​းနဲ႔ ​ေႏ​ွာင္​း​ေလးလည္​း ၁ႏွစ္​ၿပီးတစ္​ႏွစ္​အရြယ္​​ေရာက္​႐ွိလာ​ေလသည္​။အႏွိမ္​ခံ​ေမာင္​ႏွမႏွစ္​​ေယာက္​မွာလည္​း ႀကီိးျပင္​းလာ​ေလ လူတစ္​ကာ၏ အႏွိမ္​ခံရ​ေလျဖစ္​၍ တစ္​ျဖည္​းျဖည္​းရြာျပင္​သို႔
​ေရာက္​လာကာ ရြာျပင္​ ကုကၠိဳပင္​​ေအာက္​၌ တဲ​ေလးျဖစ္​သလို ထိုး​ေနရသည္​အထိျဖစ္​လာသည္​။အ​ေၾကာင္​းမွာမူကား ရြာထဲ၌ လူတစ္​​ေယာက္​​ေသရင္​ တစ္​​ေယာက္​
ဒီမ​ေကာင္​းဆိုးဝါးမ​ေလး ႐ွိ​ေနလို႔​ေသရတာဟု ​ေႏွာင္​းအ​ေပၚအျပစ္​မ႐ွိအျပစ္​ပုံခ်ၾက၍ျဖစ္​သည္​။အဲဒီလို​ေျပာတဲ့လူတိုင္​းကိုလည္​း မင္​းသီဟမွာ ညီမ​ေလးအတြက္​
မခံခ်င္​တဲ့စိတ္​နဲ႔ျပန္​​ေျပာလွ်င္​လည္​း ကိုယ္​ကသာခံ​ရသည္​ခ်ည္​းသာ။​ေနာက္​ဆုံး ထိုအသံမ်ားအားမၾကားခ်င္​သည္​့အဆုံး တစ္​ရြာလုံးရဲ႕ဆႏၵအတိုင္​း ရြာျပင္​သို႔​ေျပာင္​း​ေရြ႔​ေပးခဲ့ရသည္​။မင္​းသီဟက ရြာထဲသို႔ဝင္​၍ ၾကဳံရာအလုပ္​မ်ားလုပ္​ကိုင္​ခြင္​့ရ​ေသာ္​လည္​း ​ေႏွာင္​းကိုမူကား ရြာထဲသို႔
အဝင္​မခံၾက​ေပ။အဆိုးဆုံး သူမ်ားက​ေတာ့ ရြာထဲတြင္​႐ွိ​ေသာ အတန္​အသင္​့ခ်မ္​းသာၾကသူမ်ားပင္​။ထိုသူ​ေဌးအိမ္​မ်ား၌ မင္​းသီဟ ထင္​းခြဲ​ေရခပ္​ အိမ္​မႈကိစၥမွန္​သမွ်အကုန္​
လုပ္​ကိုင္​​ေပးပါ​ေသာ္​လည္​း မင္​းသီဟအား ရ႐ွိမည္​့လုပ္​အားခ ၄ပုံတစ္​ပုံမွ်သာ​ေပး​ေလသည္​။ဒီတင္​မက​ေသးဘဲ
ထိုသူ​ေဌးသူႂကြယ္​မ်ား၏ အျပစ္​တင္​ဆဲဆိုျခင္​းမ်ားႏွင္​့
႐ိုက္​ႏွက္​မႈကိုလည္​း​ေန႔စဥ္​ႏွင္​့အမွ် ခံရပါ​ေသးသည္​။
{၂၄}
ထို​ေၾကာင္​့ မင္​းသီဟ​ေလးမွာ ခ်မ္​းသာၾက​ေသာသူမ်ားအားလြန္​စြာမွ ရြံ႐ွာမုန္​းတီးသလို ဆင္​းရဲမြဲ​ေတလွတဲ့ မိမိကိုယ္​မိမိလည္း မုန္​းမိ​ေလသည္​။ထိုအျပင္​မိမိကဲ့သို႔ တစ္​ျခားဆင္​းရဲၾကသူမ်ားကိုလည္​း သနားညႇာတာ ၍ မိမိ၌႐ွိရင္​႐ွိသလို ​ေပးကမ္​းစြန္​႔ၾကဲတတ္​​ေပသည္​။ဤသည္​မွာ မင္​းသီဟ၏ ခ်ီးက်ဴးဖြယ္​စိတ္​ဓာတ္​အမွန္​​ေပတည္​း။ဒီလိုနဲ႔ တစ္​ျဖည္​းျဖည္​းႏွစ္​ကာလ​ေတြၾကာ​ေညာင္​းလာတဲ့အခ်ိန္​မွာ​ေတာ့ မင္​းသီဟလည္​း
ခန္​႔ညားလွတဲ့ လူပ်ိဳအရြယ္​သို႔​ေရာက္​႐ွိလာသလို
​ေႏွာင္​းမွာလည္​း လွပ​ေခ်ာ​ေမာသည္​့ အပ်ိဳ​ေလးဘဝသို႔​ေရာက္​႐ွိလာ​ေပၿပီ။တစ္​ရြာလုံး၏ မ်က္​စိက်ျခင္​းခံ​လာရသည္​့ ​ေႏွာင္​းမွာလည္​း အကိုျဖစ္​သူ အလုပ္​သြားလွ်င္​တစ္​​ေယာက္​တည္​း ရြာျပင္​တဲ​ေလး၌ က်န္​​ေနခဲ့ရ၍ လြန္​စြာမွ အႏၱာရယ္​ႀကီးလွ​ေပသည္​။
မင္​းသီဟလည္​း ​ေႏွာင္​းအားစိတ္​မခ်​ေပမယ္​့ သူနဲ႔အတူ
ရြာထဲလက္​တြဲ​ေခၚဝင္​လို႔လည္​းမရ​ေတာ့ ဒီအတိုင္​းသာ
ထားခဲ့ရတာခ်ည္​းပင္​။တစ္​​ေန႔...

မ်ားျပားလွ​ေသာ ရြာလယ္​ထန္​း​ေတာႀကီး​ထဲ၌ မူးယစ္​​ေသာက္​စား​ေနၾက​ေသာ လူတစ္​စု႐ွိ​ေလသည္​။ထိုလူတစ္​စု၏အလယ္​၌ကား ျမဴအိုးျဖင္​့ ထည္​့ထားသည္​္​့ ထန္​း​ေရ
တစ္​အိုးကျပည္​့လွ်ံ​ေနလ်က္​။ဝိုင္​းထိုင္​​ေနၾက​ေသာထိုလူစုမွာလည္​း ၄င္​းတို႔အလယ္​မွ ျမဴအိုးထဲ႐ွိထန္​း​ေရမ်ားအား တစ္​​ေယာက္​တစ္​ခြက္​ လက္​မလည္​​ေအာင္​ခပ္​ခပ္​​ေသာက္​​ေနၾကသည္​။အျမည္​းအျဖစ္​ ပဲႀကီး​ေလွာ္​သာဝါးၾကရင္​း ႏႈတ္​ခမ္​းမ်ားရြဲ႔​ေစာင္​းကာ ​​ေအာ္​ဟစ္​ဆူညံ
တစ္​​ေယာက္​တစ္​​ေပါက္​​ေျပာဆို​ေနၾက၏။
"​ေဟ့​ေကာင္​ ​ဗဒင္​ ​ေဂ့"
"​ေအ့ ထြီ..ဘာလဲကြ စိုးျမင္​့"
"မင္​းကိုငါတစ္​ခု​ေျပာစရာ႐ွိတယ္​ကြ"
"​ေအး ​ေျပာကြာ ဘာ​ေျပာမွာလဲ"
"ဒီလိုကြာ ​ေအ့ ဟို​ေကာင္​ ငမြဲမင္​းသီဟရဲ႕ ညမ​ေလး ​ေအ့
မင္​းသိတယ္​မလား"
"​ေအး သိတယ္​​ေလကြာ ဘာျဖစ္​လို႔လဲ"
"ကြာ ဒီ​ေကာင္​မ​ေလး တစ္​​ေန႔တစ္​ျခား လွလွလာတာ
သူ႔ကိုျမင္​တိုင္​း ငါ့စိတ္​​ေတြ ထိန္​းမရ​ေတာ့ဘူးကြာ ​ေအ့"
စိုးျမင္​့ ၏စကား​ေၾကာင္​့ ​ဗဒင္​အျပင္​ တစ္​ျခား သူတို႔၏
​ေသာက္​​ေဖာ္​​ေသာက္​ဖက္​ ​ေဌးဦးႏွင္​့မင္​း​ေအာင္​တို႔လည္​း
အားလုံး ၿငိမ္​သက္​သြားၾက​ေတာ့သည္​။ထို​ေနာက္​ ​ေဌးဦးမွ
"ဟာ..အဲဒါ​ေတာ့ဟုတ္​တယ္​ကြ ဒီ​ေကာင္​မ​ေလး
လွလာခ်က္​က​ေတာ့ကြာ "
"​ေဟ့​ေကာင္​​ေတြ မင္​းတို႔ ဘာျဖစ္​ခ်င္​လဲသာ​ေျပာ"
"ငါတို႔က​ေတာ့ ႀကိတ္​ခ်င္​​ေနၿပီကြာ"
"ဟုတ္​တယ္​ ​ဗဒင္​ရာ"
"ဒါမ်ား လြယ္​လြယ္​​ေလးကြာ ရြာအျပင္​မွာ တဲတစ္​လုံးႏွင္​့
တစ္​​ေယာက္​တည္​း​ေနတာ ႀကိဳက္​သလို လုပ္​လို႔ရတယ္​"
"သူ႔အစ္​ကိုမင္​းသီဟ​ေတြ႔ရင္​ဘယ္​လိုလုပ္​မလဲကြ"
"ဒီငအကိုထည္​့မ​ေတြးစမ္​းပါနဲ႔ကြာ ဘာမွအျဖစ္​႐ွိတဲ့​ေကာင္​မဟုတ္​ဘူး ​ေတြ႔​ေတာ့လည္​း ဝိုင္​းသမလိုက္​ၾကတာ​ေပါ့"
" ကဲ လာကြာ ဒါဆိုလည္း​ဒီတစ္​ျမဴကုန္​ရင္​ ငါတို႔အားလုံးအဲဒီကိုသြားၾကမယ္​"
"​ေရာ့ ​ေအာင္​ျမင္​ပါ​ေစ "
"​ေႏွာင္​း​ေရျပင္​ထား​ေတာ့​ေဟ့ ဟားဟား"
ထိုလူတစ္​စု၏ ၾကဳံးဝါးသံမ်ားနဲ႔ရီသံမ်ားကားထန္​း​ေတာတစ္​ခြင္​သို႔ျပန္​႔ႏွံ႔သြား​ေတာ့သည္​။

လူသူျပတ္​လပ္​​ေသာရြာထိပ္​ကုကၠိဳပင္​​ေအာက္​႐ွိ တဲကုတ္​က​ေလးထဲမွ ​ေႏွာင္​းတစ္​​ေယာက္​တည္​း မင္​းသီဟခပ္​ထည္​့​ေပးထားသည္​့ ​ေရအုိး​ေလးဆီသို္​့ထဘီရင္​လ်ား​ေလးနဲ႔ထြက္​လာသည္​။​အကိုျဖစ္​သူျပန္​လာရင္​ အဆင္​သင္​့
စားရန္​အတြက္​ တည္​ခ်က္​ၿပီး ​ေရခ်ိဳးရန္​ထြက္​လာျခင္​းပင္​။​ေရအိုး​ေလးဆီသို႔​ေရာက္​သည္​ႏွင္​့ပါလာ​ေသာသဘက္​​အား နံ​ေဘး႐ွိ တန္​း​ေလး၌ တင္​လိုက္​ကာ ​ေရအိုးနံ​ေဘးခင္​းထားသည္​့ သစ္​ျပား​ေလး​ေပၚသို႔ထိုင္​ခ​်လိုက္​သည္​။ထို​ေနာက္​ ​ေရအိုးထဲမွ​ေရအား ခပ္​၍ ကိုယ္​​ေပၚသို႔ ဖြဖြက​ေလး​ေလာင္​းခ်လိုက္​သည္​။တစ္​ခြက္​ႏွစ္​ခြက္​ခန္​႔​ေလာက္​ခပ္​ခ်ိဳးၿပီးသည္​့အခ်ိန္​​ေလာက္​၌ ​ေႏွာင္​းမထင္​မွတ္​ထား​ေသာ
အျဖစ္​အပ်က္​တစ္​ခုက ႐ုတ္​တရက္​ထြက္​​ေပၚလာ​ေတာ့သည္​။
"​ေဟ့​ေကာင္​​ေတြ ၾကည္​့စမ္​း ​ေတြ႔မယ္​့​ေတြ႔​ေတာ့လည္​း
တကယ္​့ကို ဂြင္​ႀကီးပဲ့ကိုး"
​ေႏွာင္​း၏ နံ​ေဘးဆီမွ ​ေပၚထြက္​လာ​ေသာအသံမ်ား​ေၾကာင္​့​ေႏွာင္​းလည္​း႐ုတ္​တရက္​လန္​႔သြားကာ
သဘက္​အား အျမန္​လွမ္​းယူ၍ သူမ၏ ခႏၶာကိုယ္​အ​ေပၚပိုင္​းအား လ်င္​ျမန္​စြာ ပတ္​လိုက္​သည္​။ထို​ေနာက္​ ထိုင္​​ေနရာမွရပ္​လိုက္​ကာ
"႐ွင္​ ႐ွင္​တို႔​ေတြဘယ္​သူ​ေတြလဲ ဘာလာလုပ္​ၾကတာလဲ"
"သိပ္​လည္​းမ​ေၾကာက္​ပါနဲ႔ ကြာ အကို​တို႔ မင္​း​ေလးကို
ျဖည္​းျဖည္​း​ေလးပဲ့ခ်စ္​မွာပါ ​ေဟ့​ေကာင္​​ေတြဟုတ္​တယ္​​ေနာ္​"
"ဟုတ္​တယ္​ ဟုတ္​တယ္​"
"ဟားဟားဟားဟား"
"႐ွင္​တို႔မယုတ္​မာနဲ႔​ေနာ္​ ကြၽန္​မ​ေအာ္​လိုက္​မွာ"
"​ေအာ္​​ေလ ႀကိဳက္​သ​ေလာက္​​ေအာ္​ မင္​းကိုဘယ္​သူကမွ
လာကယ္​မယ္​့သူမ႐ွိဘူး ဟားဟား လာစမ္​းပါ"
"လႊတ္​​ေနာ္​ ​လႊတ္​ ႐ွင္​တို႔မယုတ္​မာၾကနဲ႔​ေနာ္​
ကယ္​ၾကပါအုံး႐ွင္​ ကယ္​ၾကပါအုံး"
​ေျပာ​ေျပာဆိုဆိုပင္​ ​ဗဒင္​မွ​ေႏွာင္​အားအတင္​းဝင္​တုတ္​​ေတာ့သည္​။​ေႏွာင္​းမွာလည္​း အားႏြဲ႔သည္​့မိန္​းခ​ေလးျဖစ္​​၍
​ေယာက်ာၤးတစ္​​ေယာက္၏အားနဲ႔တုတ္​ထားမႈ​ေအာက္​၌ဘယ္​လိုမွ႐ုန္​းမထြက္​ႏိုင္​ရကား​ေဘးပတ္​ဝန္​းက်င္​ကိုသာ
သနားစဖြယ္​​ေအာ္​ဟစ္​အကူအညီ​ေတာင္​း​ေန​ေတာ့သည္​။
{၂၅}
သို႔​ေသာ္​လည္​း ​ေႏွာင္​း​ေနသည္​့ တဲကုတ္​​ေလး၏ ပတ္​ဝန္​းက်င္​၌ကား လူမဆိုထားနဲ႔​ေခြးတစ္​​ေကာင္​​ေၾကာင္​တစ္​ျမည္​းမွမ႐ွိ​ေပ။​ဗဒင္​မွာ​ေႏွာင္​းအား မတရားအဓမၼက်င္​့ရန္​အတြက္​တုတ္​ထားၿပီး နံ​ေဘးမွပါလာသည္​့ အ​ေပါင္​းအ​ေဖာ္​မ်ားကလည္​း တဟားဟားနဲ႔ဝိုင္​းဝန္​းရီ​ေမာ​ေထာပနျပဳ​ေနၾက​ေပသည္​။ထိုအခိုက္​ ဘဒင္​မ်က္​ႏွာဆီသို႔
ျပင္​းထန္​လွ​ေသာ လက္​သီးတစ္​ခ်က္​မထင္​မွတ္​ဘဲက်​ေရာက္​လာ​ေတာ့သည္​။
"ခြပ္​"
"​ေခြးမသား ကဲကြာ"
"ခြပ္​ ခြပ္​"
"အစ္​ကို အဟင္​့ ဟင္​့"
"မ​ေၾကာက္​နဲ႔ ​ေႏွာင္​း အစ္​ကို​ေရာက္​လာၿပီ"
ထိုလက္​သီးပိုင္​႐ွင္​ကား မင္​းသီဟပင္​မဟုတ္​ပါလား။
မင္​းသီဟ​ေရာက္​လာသည္​ႏွင္​့ ​ေႏွာင္​းလည္​း မင္​းသီဟအားအတင္​းဖက္​၍ တစ္​႐ႈံ့႐ႈံ့ငို​ေတာ့သည္​။အထိုးခံလိုက္​ရ​ေသာဘဒင္​မွာလည္​း မင္​းသီဟအား
မ​ေက်နပ္​သည္​့အၾကည္​့ျဖင္​့ၾကည္​့ကာ
"​ေဟ့​ေကာင္​​ေတြ ဘာလုပ္​​ေနၾကတာလဲ ဝင္​ခ်ၾက​ေလကြာ
ဒီ​ေကာင္​့ကိုမွတ္​​ေလာက္​သား​ေလာက္​​ေအာင္​ဆုံးမလိုက္​
အား...ကြၽတ္​..ကြၽတ္​"
​ဗဒင္​စကားအဆုံး၌ ​ဗဒင္​​ေနာက္​ပါမ်ား မင္​းသီဟအား
အလုံးအရင္​းဝင္​​ေရာက္​သတ္​ပုတ္​ၾက​ေတာ့သည္​။​မင္းသီဟ​​လည္​း ​ေႏွာင္​းအားလႊတ္​ထားချဲ့ပီး ​ဗဒင္​​ေနာက္​လိုက္​မ်ားအား ျပန္​လည္​ခုခံ​သည္​။သို႔​ေသာ္​လည္​း အမ်ားႏွင္​့တစ္​​ေယာက္​ျဖစ္​၍ ပထမသာျပန္​လည္​ခုခံႏိုင္​၍
​ေနာက္​ဆုံး၌ ​ဗဒင္​တို႔လက္​ခ်က္​ျဖင္​့  ​ေျမျပင္​၌လူးလိမ္​့ကာ
မထႏိုင္​ဘဲျဖစ္​​ေန​ေတာ့သည္​။မ​်က္​ႏွာတြင္​ဖူး​ေရာင္​ကာ​လူးလိမ္​့​ေနသည္​့ အကိုျဖစ္​သူအားမၾကည္​့ရက္​​ေတာ့သည္​့အဆုံး ​ေႏွာင္​းလည္​း အရဲ႕စြန္​႔၍ ​ေ႐ွ႕၌ ဝင္​ကာလိုက္​ကာ
"မလုပ္​ၾကပါနဲ႔​ေတာ့႐ွင္​ မလုပ္​ၾကပါနဲ႔​ေတာ့​ေနာ္​"
"​ေဟ့​ေကာင္​မ ဖယ္​စမ္​း နင္​ပါ​ေသခ်င္​လို႔လား"
"​ကြၽန္​မ႐ွိခိုးၿပီး​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​႐ွင္​ ကြၽန္​မအစ္​ကို ကိုဘာမွမလုပ္​ၾကပါနဲ႔​ေတာ့​ေနာ္​"
​ေျပာ​ေျပာဆိုဆိုပင္​ ​ေႏွာင္​းတစ္​​ေယာက္​မ်က္​ရည္​စက္​လက္​ျဖင္​့ လက္​အုပ္​က​ေလးခ်ီကာ ​ဗဒင္​တို႔​ေ႐ွ႕၌ဒူး​ေထာက္​ခ်လိုက္​​ေတာ့သည္​။
"ကဲ ​ဗဒင္​ ဒီ​ေလာက္​ဆို ဒီ​ေကာင္​လည္​းမွတ္​​ေလာက္​ၿပီ
ျပန္​ၾကစို႔ကြာ"
"​ေတာက္​ ​ေဟ့​ေကာင္​မင္​းသီဟ မင္​းျမဲျမဲမွတ္​ထား
ဒါနမူနာပဲ့႐ွိ​ေသးတယ္​ ​ေနာက္​ဆို ဒီထက္​နာမယ္​ၾကားလား
လာ​ေဟ့​ေကာင္​​ေတြ သြားၾကမယ္​"
​ဗဒင္​တို႔လည္​း မင္​းသီဟအား​ေဒါႀကီး​ေမာႀကီးျဖင္​့
ႀကိမ္​း​ေမာင္​းကာ မင္​းသီဟတို႔္​၏ တဲက​​ေလးအား​ေက်ာခိုင္​းသြားၾက​ေတာ့သည္​။​ဗဒင္​တို႔ထြက္​သြားၿပီး​ေတာ့မွ ​ေႏွာင္​းလည္​း မင္​းသီဟဆီသို႔သြားကာ
မင္​းသီဟအား​ေပြ႔ခ်ီ ငိုယို​ေတာ့သည္​။ထို​ေနာက္​
မင္​းသီဟအား အိမ္​ထဲသို႔တြယ္​​ေခၚသြားကာ နားလည္​သ​ေလာက္​ ျပဳစု​ေပး​ေန​ေလသည္​။ထိုအခိုက္​ အိမ္​​ေ႐ွ႕ဆီမွ
"အိမ္​႐ွင္​တို႔ အိမ္​႐ွင္​တို႔"
"ကြၽတ္​ ကြၽတ္​ ညီမ​ေလး အိမ္​​ေ႐ွ႕ကဘယ္​သူ​ေခၚ​ေနလဲမသိဘူး ထြက္​ၾကည္​့လိုက္​ပါအုံး"
"ဟုတ္​"
အသံပိုင္​႐ွင္​ကား အသက္​ ၆ဝ အရြယ္​အဖိုးႀကီးတစ္​​ေယာက္​၏ အသံပင္​။
"ဘာကိစၥမ်ား႐ွိလို႔ပါလဲ႐ွင္​"
"အဘ က ဒီအနီးအနားကရြာ​ေတြမွာ ​ေဆးလိုက္​ကု​ေနတဲ့
​ေဆးဆရာပါကြယ္​ ဒီရြာကိုဝင္​လာရင္​းက ပထမဆုံး​ေတြ႔တဲ့အိမ္​မို႔ လူနာမ်ား႐ွိ​ေနမလားလို႔ပါ"
"ဟင္​...အ​ေတာ္​ပဲ့အဘရယ္​ ႐ွိပါတယ္​ ႐ွိပါတယ္​
အထဲႂကြပါ႐ွင္​"
​ေဆးဆရာဟုဆိုသည္​ႏွင္​့ ​ေႏွာင္​းလည္​း ဝမ္​းသာစြာပင္​
​အိမ္​ထဲသို႔​ေခၚယူ၍ မင္​းသီဟအား ​ေဆးကု​ေပး​ေစသည္​။
​ေဆးဆရာအဘမွာလည္​း မင္​းသီဟမ်က္​ႏွာမွ ဒါဏ္​ရာမ်ားအားပါလာသည္​့ ​ေဆးမ်ားလိမ္​း​ေပးလိုက္​ၿပီး
"ဒါဏ္​ရာ​ေတြက ဘယ္​လိုရတာလဲကြယ္​"
အဘ၏ အ​ေမး​ေၾကာင္​့ ​ေႏွာင္​းမွာလည္​း ​ေျဖရႏိုးမ​ေျဖရႏိုးျဖင္​့ အကိုျဖစ္​သူမင္​းသီဟ၏ မ်က္​ႏွာအားၾကည္​့ကာၾကည္​့ကာလုပ္​​ေန​ေတာ့သည္​။ထို​ေနာက္​မွာ​ေတာ့
မင္​းသီဟကပင္​ သူတို႔​ေမာင္​ႏွမ၏ အ​ေၾကာင္​းအား
အစမွအဆုံး​ေျပာျပလိုက္​​ေတာ့သည္​။
"အိမ္​း ဒီလိုဆို​ေတာ့ မင္​းရဲ႕ ညီမ​ေလးအတြက္​ မလြယ္​​ေပဘူးပဲ့ ​​ေနာက္​ဆိုဒီထက္​ဆိုးလာႏိုင္​တယ္​"
"ဟုတ္​ပါတယ္​ အဘရယ္​ "
"အဘက​ေတာ့ မင္​းတို႔​ေမာင္​ႏွမႏွစ္​​ေယာက္​ကို သနား​ေမတၱာထားမိတယ္​ကြယ္​ ဒီ​ေတာ့ ဆႏၵ႐ွိရင္​ ၿမိဳင္​မဟာ​ေတာႀကီးထဲ အဘနဲ႔အတူ လိုက္​​ေန​ေစခ်င္​တယ္​"
"ၿမိဳင္​မဟာ​ေတာ ဟုတ္​လား အဘ"
အဘရဲ႕ ဖိတ္​​ေခၚမႈနဲ႔အတူ မင္​းသီဟစဥ္​းစားမ​ေန​ေတာ့ဘဲ
​ေႏွာင္​းရဲ႕ အႏၱာရယ္​​ေတြကင္​း​ေစဖို႔ ျမဳိင္​မဟာ​ေတာႀကီး
ထဲ သို႔ အဘ​ေနာက္​မွ လိုက္​​ခဲ့​ေတာ့သည္​။
                           ########
"အျဖစ္​အပ်က္​​ေလးက​ေတာ့ ဒါပါပဲ့ဦးဂြတ္​ရယ္​
ဒီ​ေရာက္​​ေတာ့ အဘကကြၽန္​​ေတာ္​့ကို သိုင္​းပညာအျပင္​
​ေၾကာင္​​ပ်ံ​ေဆးလည္​း ​ေဖာ္​စပ္​​ေပးတယ္​​ေလ ​​ေဆး​ေအာင္​​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း သူ​ေဌး​ေတြကို မုန္​း​ေနတဲ့သူဆို​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေနခဲ့တဲ့ရြာအျပင္​ တစ္​ျခားၿမိဳ႕ႀကီး​ေတြမွာ႐ွိတဲ့ သူ​ေဌး​ေတြရဲ႕ပစၥည္​း​ေတြကို ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေၾကာင္​ပ်ံအစြမ္​းနဲ႔ လိုက္​ခိုးၿပီးတျခားမ႐ွိဆင္​းရဲသား​ေတြကို ျပန္​လွည္​​ေဝငွ​ေပးတယ္​​ေလ ဒါ​ေပမယ္​့ ပစၥည္​း​ေတြကိုခိုးတဲ့​ေနရာမွာ​ေတာ့ အားလုံးမခိုးပါဘူး ​ေလးပုံတစ္​ပုံ​ေလာက္​ပဲ့ခိုးတာပါ"
"​ေအာ္​ ဒါ​ေၾကာင္​့ ဒီအနီးအနားရြာတစ္​ဝိုက္​​ေတြက မင္​းကိုမသိတဲ့သူမ႐ွိတာကိုး"
"ဟုတ္​ပါတယ္​"
ညသည္​လည္​း တစ္​ျဖည္​းျဖည္​းနက္​သထက္​နက္​လာ​ေတာ့
​ဂူအျပင္​ဖက္​မွ ​ေတာႀကီးညငွက္​မ်ား​ေအာ္​သံ ​ေဂ်​ေဟာက္​သံမ်ားသာ ဆူညံ​ေန​ေတာ့သည္​။ဂူထဲတြင္​​ေတာ့ လူနာမိုးက​ေလးနံ​ေဘး၌ ထိုင္​​ေစာင္​့ရင္​း စကား​ေျပာ​ေနၾကသည္​့
မင္​းသီဟႏွင္​့ကြၽႏု္​ပ္​အျပင္​ အဘႏွင္​့​ေန​​ွာင္​းခင္​ပ်ိဳတို႔က​ေတာ့အိပ္​စက္​​ေနၾက​ေပၿပီ။မိုးက​ေလးက​ေတာ့ အဘထည္​့​ေပးထားသည္​့​ေဆးအ႐ွိန္​​ေၾကာင္​့ အသက္​႐ႈႏႈန္​းပင္​ ပုံမွန္​
ုျပန္​ျဖစ္​လာသည္​ဟုထင္​ရ​ေပသည္​။ကြၽႏု္​ပ္​ႏွင္​့မင္​းသီဟလည္​းမိုးက​ေလး နံ​ေဘး၌ပင္​ လူနာအ​ေျခအ​ေနၾကည္​့ရင္​း ညကိုကုန္​ဆုံး​ေစခဲ့​ေတာ့၏။

အပိုင္​း ၉ ဆက္​ရန္​

Credits