မမစန္းႏွင့္ေမာင္သာဒြန္း
မမစန္းႏွင့္ေမာင္သာဒြန္း
က်ား / မ လိုးစာအုပ္
ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚ ၿမိဳ႕ကေလး တစ္ၿမိဳ႕၌ ေမာင္သာဒြန္းဆုိေသာ လူငယ္ေလးသည္ ထင္းေခြ ေရခပ္ က်ပန္း အလုပ္မ်ားကို လုပ္ကိုင္ၿပီး မိခင္ မုဆုိးမႀကီးကို လုပ္ကုိင္ေကြၽးေမြးေနေလ၏။ ေမာင္သာဒြန္း ၏ မိခင္ ေဒၚစာသည္ ၿမိဳ႕ထဲတြင္ ပဲျပဳတ္ ႏွင့္ ေကာက္ညွင္းေပါင္း ေရာင္းရင္း တစ္ဖက္တစ္လမ္း မွ ဝင္ေငြ႐ွာရေလ၏။ ေမာင္သာဒြန္း သည္ ႐ိုးသားႀကိဳးစားသူ ျဖစ္သျဖင့္ တျခားလူငယ္မ်ားကဲ့သို႔ ေပ်ာ္ပါးသယေသာက္သားျခင္းမ႐ွိပဲ အလုပ္ကို ႀကိဳးစားရင္း တစ္ဖက္က စာေပဗဟုသုတ တုိ႔ကို ႐ွာမွီး၍ေနေလ၏။
ေမာင္သာဒြန္း ကား အားသည့္အခ်ိန္မ်ားတြင္ အလကားမေနပဲ ၿမိဳ႕ျပင္ ဆန္စက္မွ စက္ျပင္ဆရာ ကိုေက်ာ္ထြန္းထံ တြင္ ဝတ္ႀကီးဝတ္ငယ္ ျပဳစုကာ စက္ျပင္ အတတ္ကို သင္ၾကားေလ့လာေလ၏။ ထိုသုိ႔သင္ၾကားရင္း ကိုေက်ာ္ထြန္း အိမ္႐ွိ စာအုပ္ပုံၾကားတြင္သာ အခ်ိန္ကို ကုန္ဆုံးေစေလ၏။ ကိုေက်ာ္ထြန္းႏွင့္ သူ႔မိန္းမ မမူမွာ သားသမီး မ႐ွိပဲ စက္ဝင္း အစြန္႐ွိ အိမ္ကေလး တြင္ ႏွစ္ေယာက္တညး္ေနၾကေလ၏။ မမူမွာ အသက္ ေလးဆယ္ေက်ာ္ၿပီျဖစ္ေသာ ကိုေက်ာ္ထြန္းထက္ ၁၀ ႏွစ္ခန္႔ငယ္ၿပီး အသားညဳိုစိမ့္စိမ့္ႏွင့္ အတန္ပင္ ၾကည့္ေကာင္းေလ၏။
ေမာင္သာဒြန္းမွာ အမ်ားအျမင္၌ လူလိမၼာ ေလးျဖစ္ေသာ္လည္း ဖိုမ ကိစၥတြင္ အလြန္ဝါသနာႀကီးေလ၏။ စာေပဗဟုသုတ ႐ွိသူျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ မိမိ ငယ္ပါကိုလည္း နည္းမ်ိဳးစုံႏွင့္ ေလ့က်င့္ထားသလို မိန္းမတုိ႔ အေၾကာင္းကိုလည္း ေသခ်ာက်န ေလ့လာဖတ္ ႐ႈထားေလ၏။ သူ႔ခံယူခ်က္မွာ လူမည္သည္မွာ အလုပ္ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ၿပီး ခ်မ္းသာလာပါက အာ႐ုံငါးပါးကို ခံစားရန္အတြက္ ဟုပင္ ခံယူထားေလ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ကိုေက်ာ္ထြန္း အိမ္တြင္ ကူညီလုပ္ကိုင္ရင္း သူ႔ဆရာကေတာ္မွာ တင္ေကာက္ေကာက္ ရင္ေမာက္ေမာက္ႏွင့္ ဟတၳနီ ျဖစ္
ၿပီး အရက္သမား တစ္ပိုင္းျဖစ္ေနသည့္ သူ႔ဆရာက ႏုိင္ေအာင္ မျဖဳိႏိုင္ေၾကာင္း ရိပ္စားမိေနေလ၏။ ထုိေၾကာင့္ သူ႔ဆရာကေတာ္ မမူအား ေသြးတုိးစမ္းၾကည့္ရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေလ၏။
တစ္ခုေသာ ညေနခင္း၌ ေမာင္သာဒြန္း သည္ သူ႔ဆရာ ကိုထြန္းေက်ာ္တုိ႔ အိမ္သို႔ ထြက္လာခဲ့ေလ၏။
"ကိုႀကီးေက်ာ္ ကိုႀကီးေက်ာ္"
"နင့္ဆရာမ႐ွိဘူး။ ဝိုင္းေကာင္းလို႔ဆုိၿပီး ထမင္းေတာင္မစားပဲ အတင္းထြက္သြားတယ္။ အစ္မ ခ်ိဳးေရေလး ေတာင္ခပ္ေပးမသြားဘူး"
ထဘီ ရင္လ်ားနဲ႔ ထြက္လာတဲ့ မမူက ညဴတူတူ ပုံစံျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းစူကာေျပာလိုက္ေလရာ မမူ၏ ထဘီ ပါးပါးေအာက္မွ ဖြံ႔ထြားေသာ ရင္သားႏွင့္ စြင့္ကားေသာ တင္ပါးတုိ႔ကို မသိမသာ ခုိးၾကည့့္ ေနေသာ ေမာင္သာဒြန္း မွာ အကြက္ဝင္သြားသည္္ အတြက္
" က်ေနာ္ခပ္ေပးမယ္ေလ မမမူ" ဟု ခ်က္ခ်င္းပင္ ေလာကြတ္ေခ်ာ္လိုက္ေလ၏။ မမူမွာလည္း အသက္ ႏွစ္ဆယ္ခန္႔ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က မိမိကို စိတ္ဝင္စားကာ ငမ္းေနသည္ကို စိတ္ဆိုးစရာဟုမျမင္ပဲ မိမိကို ပစ္ထားေသာ ကိုေက်ာ္ထြန္းကိုသာ စိတ္ထဲမွ အျပစ္တင္လိုက္ရငး္ " ဟင္းဟင္း ငါ့ေမာင္ကလဲ ေနပါေစ၊ အားနာစရာႀကိီး" ဟု ေျပာ႐င္း လုံခ်ည္ကို ျပင္ဝတ္လိုက္ကာ ႏို႔ႀကီးမ်ားကုိ လႈပ္ခါျပလိုက္ေလ၏။
ေမာင္သာဒြန္းမွာ ရင္ထဲတြင္ ဒိန္းခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး ငယ္ပါမွာလည္း တင္းခနဲ ျဖစ္လာကာ ေသြးမ်ားဆူေဝလာသည့္အတြက္ အသံကုိ မနည္းထိန္းကာ
" ရပါတယ္ အစ္မ အားမနာရ ပါဘူး"
ေျပာေျပာဆုိဆို ပင္ ေရထမ္းပုံးႏွစ္ပုံးကိုဆြဲကာ ခပ္လွမ္းလွမ္း႐ွိကန္မွ ေရကိုတစ္ေခါက္ၿပီး တစ္ေခါက္ ဆြဲေပးေနေလ၏။
ကိုေက်ာ္ထြန္းတုိ႔ အိမ္ကေလးမွာ ဆန္စက္ႏွင့္ အတန္လွမ္းသည့္ အျပင္ ေရခ်ိဳးသည့္ေနရာကို အိမ္ကေလးေနာက္တြင္ လုပ္ထားေသာေၾကာင့္ အိမ္ႏွင့္ ဝင္းထရံ ၾကားတြင္ ကြယ္ေနကာ အိမ္ေ႐ွ႕ မွ ဝင္လာေသာ္လည္း ေနာက္ေဖးမေရာက္မခ်င္း ေရခ်ိဳးသည့္ေနရာကိုမေတြ႕ႏိုင္ေပ။
ေမာင္သာဒြန္းလည္း ေနာက္ဆုံးထမ္းလာေသာ ေရမ်ားကို အင္တုံ ႏွစ္လုံးအျပည့္ေလာင္းထည့္လိုက္ရင္း ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ အဝတ္ေလ်ာ္ေနသည့္ မမူ၏ ဖင္ႀကီး ႏွစ္လုံးကို ေဘးမွျပစ္မွားရင္း ေရပုံးလြတ္မ်ားကို ခ်ထားလိုက္၏။
"ေက်းဇူးပါပဲငါ့ေမာင္ရယ္ မင့္ဆရာဆုိ ေရေလးတစ္အင္တုံေလာက္ ခပ္ေပးရတာကို တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ နဲ႔၊ ငါ့ေမာင္ နဲ႔မ်ားတျခားစီ၊ အားေကာင္းေမာင္းသန္ဆုိတာ ဒါမ်ိဳးမွ အစစ္"
"အစ္မကေတာ့ ေျမႇာက္ေနျပန္ၿပီ၊ က်ေနာ္က အစ္မ မေျမႇာက္လည္း ေနာက္ခပ္ေပးမွာပါ"
ေမာင္သာဒြန္းမွာ ေရမစိုတစို မမူ ၏တကိုယ္လုံးကုိ သိမ္းက်ံဳးငမ္းရင္း ငယ္ပါမွာ ဖြက္ထား၍ မရေလာက္ေအာင္ပင္ ေတာင့္တင္းလာေလ၏။
မမူမွာ အိမ္ေထာင္သည္ပီပီ သည္ေကာင္ေလး မိမိကို ငမ္းရင္း စိတ္ထေနမွန္း ရိပ္မိေနၿပီး မိမိကိုယ္တိုင္မွာ လည္း ကိုထြန္းေက်ာ္က သိပ္မွန္မွန္ မလုပ္ေတာ့သည့္ အတြက္ ငတ္ေနသည္မွာ အတန္ၾကာၿပီမုိ႔ မည္ကဲ့သို႔ ဇာတ္လမ္းဆက္ရမလဲ ဟု အၾကံထုတ္ေနေလ၏။
ထုိ႔ေနာက္ ေရကို ဆက္ခ်ိဴးရင္း ပက္လက္ကုလားထိုင္ေပၚတြင္ ထုိင္ကာ စာအုပ္ ဖတ္ဟန္ ျပဳရင္း သူ႔ကုိ ငမ္းေနသည့္ ေမာင္သာဒြန္း ျမင္ရေစရန္ ကုန္းလုိက္ ကြလိုက္ ထဘီ က်ဳ ခဏခဏ ျပင္ဝတ္လိုက္ႏွင့္ အလုပ္မ်ားေနေလ၏။ ေမာင္သာဒြန္းမွာလည္း ဘယ္လုိမွ မေနႏိုင္ေတာ့သည့္ အတြက္ စာအုပ္ႏွင့္ကြယ္ ကာ လီးကို ပုဆုိးေပၚမွ ပြတ္ရင္း ငမ္းေနေလေတာ့၏။
မမူကား သူ႔ကို ဖုတ္ေလသည့္ငပိ ႐ွိေလသည္ ထင္ဟန္မျပဘဲ ေရဆက္ခ်ဳိးရင္း သူ႔ဘက္ကုိ ေက်ာေပးကာထုိင္လ်က္ ဆပ္ျပာတုိက္ေနေလ၏။ ထုိ႔ေနာက္ လုံခ်ည္ကုိ ဖ်တ္ကနဲ ခြၽတ္ခ်လိုက္ရာ ထဘီကေလးမွာ မမူေပါင္လုံးႀကီးမ်ားေပၚတြင္တင္ေနၿပီး ေနာက္ဘက္ကၾကည့္ေနသည့္ သာဒြန္း မွာ ဖိထုိင္ထားသည့္တုိင္ လုံးဝန္းေနသည့္ ဖင္ႏွစ္ျခမ္းကုိ တစြန္းတစ ျမင္ေနရသည့္အတြက္ စိတ္မထိန္းႏုိင္ေတာ့ပဲ လီးကို တအားပြတ္ရင္း ပုဆုိးထဲကုိ သုတ္ေရေတြ တ ေ ျဖာေျဖာ ပန္းထည့္မိေလေတာ့၏။
ထိုစဥ္ မမူမွာ မမွီမကမ္းႏွင့္ ေက်ာကို ေခ်းတြန္းေနရာမွ "ဟဲ့ သာဒြန္း ရဲ႕၊ ငါေက်ာကိုမွီလို႔ ေခ်းတြန္းေပးပါဦး ကူညီလက္စနဲ႔.. အားေတာ့နာပါရဲ႕"
သာဒြန္းလည္း သူ႔ပုဆုိး ေ႐ွ႕ပိုင္းတစ္ခုလုံး သုတ္ေရေတြ ရႊဲေန၍ အနားမကပ္လိုေသာ္လည္း ေနာက္လွည့္လာလ်င္ တနး္ျမင္သြားႏုိင္သျဖင့္ ဟုတ္ အစ္မ ဟုဆုိကာ မမူေနာက္တြင္ဒူးေထာက္ထုိင္လိုက္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ မမူကမ္းေပးေသာ ဆပ္ျပာျဖင့္ ႏုညံ့ေသာ မမူ၏ ေက်ာျပင္ကုိ ေခ်းတြန္းပြတ္သပ္ေပးရင္း မမူႏုိ႔ေတြကို ေနာက္မွ ျမင္သေလာက္ ၾကည့္လိုက္ တဝက္ခန္႔ ေပၚေနေသာ မမူ တင္သားေတြကို ၾကည့္လိုက္ႏွင့္ လီးႀကီးမွာ ျပန္မတ္လာကာ ပုဆုိးထဲတြင္ ေထာင္ေနေလ၏။
ထိုစဥ္ မမူက ႏွာေခါင္းကို ႐ႈ့ံ ႐ႈံ့ပြ လုပ္ရင္း ...
"စိမ္းေရႊေရႊ အနံ႔တစ္မ်ဳိးရတယ္ မင္းဒီနားေရာက္လာမွရတာ ဘာေတြလုပ္ထားတာလဲ ေဆးေတြလား" ဟု ေျပာေျပာဆုိဆိုေနာက္ကို ငဲ့ၾကည့္လိုက္ရာ စိုရႊဲေနေသာ သာဒြန္းပုဆုိးႏွင့္ ေအာက္မွ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးကုိ ေတြ႔သြားၿပီး
"ဟင္.... ငါကေတာ့ ကိုယ့္ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္လိုခင္လို႔ ခ်ီးက်ဴးလိုက္ရတာ မင္းက ငါ့ကို ၾကည့္ၿပီး ငမ္းၿပီး လေရပါထြက္ေနတယ္ေပါ့ေလ၊ ငါ အဝတ္ေလ်ာ္တုတ္နဲ႔ ထုလိုက္ရ ေသေတာ့မယ္" ဟု မ်က္ေစာင္းခ်ီကာ ေျပာလိုက္ရင္း လုံခ်ည္ကို ျဖစ္သလို ရင္လ်ားလိုက္ၿပီး ေနာက္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ျဖစ္ေအာင္ လွည့္လိုက္ေလ၏။
သာဒြန္းလည္း ျပဳံးၿဖီးၿဖီးႏွင့္ "အစ္မက လွလြန္းေတာ့ စိတ္မထိန္းႏိုင္ျဖစ္သြားတာေပါ့"
"အမ္မယ္ အမ္မယ္ ငါ့ ကိုမ်ား အျပစ္တင္ခ်င္ေသးတယ္၊ နင္ႏွာဘူးထတာ နင့္ဆရာကိုတိုင္လိုက္ရင္ နင္ဘာျဖစ္သြားမယ္ထင္သလဲ"
မမူက ေျပာေျပာဆုိဆုိ သာဒြန္း ခ်က္ေအာက္ပိုင္းဗိုက္သားကို ဆြဲလိမ္လိုက္ရာ " အား အစ္မ နာတယ္... အား"
သာဒြန္း ကေအာ္ရင္း ထလိုက္ရာ ပုဆုိးထဲမွ ေတာင္ေနေသာ ငယ္ပါႀကီးမွာ မမူေ႐ွ႕တြင္ ေငါေငါႀကီး ျဖစ္ေနေလ၏။ မမူက တံေတြးကို က်ိတ္ ျမဳိခ်ရင္း သာဒြန္း၏ လီးကို အားရေနေလ၏။
"ဒါေလာက္ ဗိုက္ေခါက္လိမ္ဆြဲေနတာေတာင္ ေတာင္တုန္းပဲလား ဒီလီးက၊ တစ္ခါတည္း လိမ္ခ်ဳိးပစ္လိုက္မယ္ " ဟုဆုိကာ သာဒြန္းလုံခ်ည္ တပတ္ႏြမ္းေလးကို ဆြဲခြၽတ္ခ်လိုက္ေလရာ သန္မာေအာင္ေလ့က်င့္ထားသူျဖစ္သည့္အတုိင္း လိင္တံႀကီးက ေျဖာင္းခနဲ ကန္ထြက္လာကာ မမူ၏ မ်က္ႏွာကုိ ႐ိုက္မိမတတ္ ျဖစ္သြားေလ၏။
မမူက တရမ္းရမ္း ျဖစ္ေနေသာ လီးတံကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း "ငါလိမ္ခ်ိဳးလိုက္ရမလား" ဟု ျပဳံးစစ ႏွင့္ ေမးလိုက္ေလ၏။
"မလုပ္ပါနဲ႔ အစ္မရယ္ ဒါေလးပဲ ခ်မ္းသာတာပါ၊ အစ္မက လွလြန္းလို႔ ဒီလိုျဖစ္သြားရတာပါ"
"ခစ္.. ခစ္... ငါ့လို အိမ္ေထာင္သည္က လွတယ္ေပါ့.. နင္တုိ႔နဲ႔ ရြယ္တူ အပ်ဴိေလးေတြကိုလည္း အငမ္းမရ လိုက္ၾကည့္ေနတာပဲ မဟုတ္လား"
"အမေလး အစ္မရယ္ အစ္မလို ေခ်ာတဲ့လွတဲ့ သူသာ ကိုယ့္မိန္းမျဖစ္လို႔ကေတာ့ ဘယ္သူ႔မွလဲ ၾကည့္မေနဘူး.. အစ္မကိုပဲ တစ္ေနကုန္တစ္ေနခန္း.. .ဟို"
"ေျပာေလ... တစ္ေနကုန္ ဘာလုပ္မလဲ " မမူက လီးတံကို ညႇစ္ရင္း ခပ္မာမာ ေမးလိုက္ရာ
"ဟိုဟို ခ်စ္ေနမွာလုိ႔ေျပာတာပါ.."
"လူကေလးက လက္ေတာက္ေလာက္႐ွိေသးတယ္ တဏွာက မေသးဘူး"
မမူမွာ ေျပာေနရင္း လက္က အက်င့္ပါေနသည့္ အိမ္ေထာင္သည္မုိ႔ သာဒြန္းလီးကို ဂြင္းထုသလို ပြတ္ေပးေနရာ ထိပ္မွ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား ထြက္လာၿပီး ေခ်ာက်ိက်ိ ျဖစ္လာမွ
"ခံေကာင္းေနတယ္ေပါ့ေလ ဟုတ္လား"
"အင္း အစ္မလက္ကေလးက ႏူးညံ့ ေနတာပဲ ကိုယ္ဖာကိုယ္လုပ္တာနဲ႔ တျခားစီပဲ"
သာဒြန္းမွာ အင္တုံႀကီးႏႈတ္ခမ္းကို လက္ျပန္ေထာက္ရင္း မ်က္စိမွိတ္လ်က္ မမူ၏ လက္ထဲကို ေညႇာင့္ေနေလ၏။
ထုိစဥ္ သူ႔ လိင္တံထိပ္တစ္ခုလုံးေႏြးကနဲ ျဖစ္သြား၍ ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ရာ မမူက လက္တဖက္ႏွက့္ သူ႔လီးကို ကိုင္ထားရင္း အျပင္ပိုင္းကို စုပ္ေပးေနသည္ကို ေတြ႔လိုက္ရေလ၏။
"အား အစ္မ ေကာင္းလိုက္တာ... စုပ္... မုိက္တယ္"
လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ မမူေခါင္းကို ကိုင္ရင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေညႇာင့္ေပးေနေလ၏။
ႁပြတ္စ္ ေဖာက္ ႁပြတ္စ္ ေဖာက္ႏွင့္ လီးစုပ္သံေတြညံေနခ်ိန္
" မိမူေရ မိန္းမ ငါ ဟိုေန႔က ေပးထားတဲ့ ေငြငါးေသာင္း ဘယ္နားမလဲ ဝိုင္းေကာင္းၿပီး ေငြလိုေနလို႔"
သာဒြန္းမွာ ဆတ္ခနဲတုန္ကာ လီးပင္ခ်က္ခ်င္းေပ်ာ့သြားေပမဲ့ သူ႔ေယာက္်ား ဖဲဝါသနာကို သိေသာ မမူကမူ သာဒြန္းလီးကို ကိုင္ထားလ်က္ကပင္ "အိမ္ေ႐ွ႕က ဘီဒို အံဆြဲထဲတင္ က်ဳပ္က အဝတ္ေလ်ာ္ရင္း တန္းလန္းမုိ႔ " ဟုလွမး္ေအာ္ၿပီး ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ျဖစ္သြားသည့္ သာဒြန္းလီးကို ျပန္စုပ္ေနေလ၏။ ကိုေက်ာ္ထြန္းမွာလည္း ငါ့မိန္းမ ဒီတစ္ခါ သေဘာတယ္ေကာင္းပါလား မဂၤလာ ႐ွိတဲ့ နမိတ္ပဲ ဟု တေယာက္ထဲ သေဘာေခြ ့ ကာ ပိုက္ဆံယူ၍ ဖဲဝိုင္းသို႔ျပန္သြားေလ၏။
အိမ္ေနာက္ေဖး တြင္မူ သာဒြန္းမွာ အဝတ္စိုးစဥ္းမွ်မကပ္ေတာ့ဘဲ မမူပါးစပ္ကို လိုးေနရင္း ခါးကိုကိုင္းကာ ဖြံ႔ထြားေသာႏို႔ႀကီးမ်ားကို နယ္ကာေျခေပးေန၏။ မမူမွာ သာဒြန္းေ႐ွ႕တြင္ ဒူးေထာက္လ်က္ ေခါင္းတလႈပ္လႈပ္ျဖင့္ အားရပါးရ လီးစုပ္ေနၿပီး လက္တစ္ဖက္က ေျပက်ေနေသာ ထမီ ထဲတြင္ႏိႈက္ကာ မိမိ ဖာသာ ပြတ္ေနေလ၏။ သာဒြန္းကား မိမိလီးကုိ အငမ္းမရစုပ္ရင္း ေစာက္ပတ္ကိုပြတ္ေနသည့္ မမူကုိၾကည့္ကာ မမူသည္ ဟတၳနီ ေသခ်ာၿပီ ဟုေတြးရင္း သေဘာက်ေနေလ၏။
သာဒြန္းမွာ လီးကိုနည္းမ်ဳိးစုံႏွင့္ ၾကာေအာင္ႀကီး ေအာင္ ေလ့က်င့္ထားသည္ျဖစ္ရကား မမူ လ်ာေတြထူကာ ပါးေတြခြက္လ်က္ ေညာင္းညာလာသည္အထိ သာဒြန္းမွာ ၿပီးမည့္ပုုံမေပၚဘဲ လီးႀကီးမွာ မမူ ပါးစပ္ထဲတြင္ တင္းမာဆဲပင္ျဖစ္ေလ၏။ ေနာက္ဆုံး မမူမွာ ဇက္ေတြလည္းေညာင္း ေထာက္ထားသည့္ ဒူးေတြလည္း နာလာကာ သူကိုယ္တိုင္ ၿပီးတာ ႏွစ္ခါ႐ွိေနၿပီ ျဖစ္၍ သာဒြန္းလီးကို ပါးစပ္မွ ခြၽတ္လိုက္ရင္း လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဂြင္းထုေပးေနၿပီး "သာဒြန္းရယ္ နင့္လီးက လူလီးေရာ ဟုတ္ရဲ႕လားဟယ္၊ ငါေတာင္ႏွစ္ခါၿပီးသြားၿပီ" ေျပာရင္း လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ထားသည့္တုိင္ ထြက္ေနသည့္ ထိပ္ဖ်ားေလးကို လ်ာႏွင့္လ်က္လိုက္ေလ၏။
"လူစစ္စစ္ပါ အစ္မရ၊ အစ္မစုပ္ထားတာပဲ ေႏြးသလား ေအးသလား မသိဘူးလား"
"အမေလး နင့္ဆရာျဖင့္ ငါစုပ္လိုက္ရင္ အီးတစ္ေပါက္ေတာင္ မခံဘူး တန္းလေရထြက္ေတာ့တာပဲ၊ နင္ကေတာ့ သန္လိုက္ ၾကာလိုက္တာ ဘီးလူးက်ေနတာပဲ"
"အစ္မက ဘီလူးလီးစုပ္ဖူးလို႔လား" သာဒြန္းက မမူ ၏ မ်က္ႏွာကေလးကို ဆြဲေမာ့ရင္း ေမးလိုက္ရာ မမူက မ်က္ေစာင္းထုိးလိုက္ရင္း
"ခုစုပ္ေနတာေဟ့ ခုစုပ္ေနတာ"
ဟုျပန္ေအာ္ၿပီး သာဒြန္း ေပါင္တြင္းေၾကာကို လိမ္ဆြဲလိုက္ေလ၏။ သာဒြန္းက မမူေ႐ွ႕တြင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ဒူးေထာက္ထုိင္လိုက္ရင္း သူ႔လီးကို လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ စုပ္ထားသည့္ ႏႈတ္ခမ္းထူထူ ႏွစ္လႊာကို မရြံမ႐ွာ နမ္းလိုက္ရာ မမူမွာ အထူးပင္ ေက်နပ္သြားကာ အငမ္းမရ ပင္ ျပန္၍ ဖက္နမ္းေလ၏။
သာဒြန္းလီးႀကီးမွာ မမူ ခ်က္ကိုေထာက္ေနၿပီး သာဒြန္းလက္ေတြက အဝတ္မဲ့ေနၿပီျဖစ္သည့္ မမူ ႏို႔ေတြ ဖင္ေတြကို ဆုတ္နယ္ေပးေနေလ၏။ မမူမွာ ကာမအလို မျပည့္တာၾကာၿပီ ျဖစ္၍ သာဒြန္းလက္ထဲတြက္ မ်က္ျဖဴဆုိက္မတတ္ေကာင္းေနေလ၏။
သာဒြန္းမွာလည္း ပထမဆုံးအႀကိမ္ မိန္းမႏွင့္ေတြ႔ဖူးျခင္းျဖသ္၍ အရမ္းစိတ္လႈပ္႐ွားေနကာ မၿပီးေအာင္မနည္းထိမ္းထားျခင္း ျဖစ္ေလ၏။
"အစ္မ က်ေနာ္ မရေတာ့ဘူး၊ လိုးခ်င္လွၿပီ"
"အင္း ေမာင္ေလး၊ အစ္မလဲ ခ်စ္ခံခ်င္ေနၿပီ... ငါ့ေမာင္ပက္လက္အိပ္လိုက္"
သာဒြန္းက ပက္လက္လွန္အိပ္ေပးလိုက္ရာ ေပါင္ၾကား မွ လိင္တံႀကီးမွာ မတ္မတ္ႀကီး ေထာင္ေနေလ၏။ မမူက သာဒြန္းလီးကို ခြထိုင္ကာ အရည္စုိ႔ေနသည့္ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္း အတုိင္း ပြတ္ေပးရင္း "အားရစရာႀကီးကြာ မမေစာက္ပတ္ေတာင္ ဆံ့ပါ့မလားမသိဘူး၊ မင့္ဆရာက ေသးေသးေလးရယ္" ဟုေျပာရင္း သာဒြန္းရင္ဘတ္ကို လက္ေထာက္ကာ ကိုယ္ကိုႂကြလ်က္ စြင့္ကားေနေသာ လီးဒစ္ကို ဟတတ အကြဲေၾကာင္းေအာက္ေျခမွ ထိုးသြင္းယူလိုက္ေလ၏။ ႏွစ္ဦးစလုံး မ်က္လုံးေတြမွိတ္သြားကာ ေခါင္းကို ေမာ့လိုက္ရင္း လီးႏွင့္ေစာက္ပတ္၏ တင္းက်ပ္ေသာ အထိအေတြ႔ကို ခံစားေနၾကေလ၏။ မမူမွာ တျဖည္းျဖည္း ခ်င္း လီးတဆုံးထိေအာင္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး သားအိမ္ေခါင္းကို ေထာက္ေနသည့္ လီးဒစ္ႀကီး၏ အရသာထူးတြင္ ေဆာင့္ရန္ပင္ေမ့ေနေလ၏။
"တင္းက်ပ္စည္းပိုင္ေနတာပဲ ... ေကာင္းလိုက္တာ အစ္မရယ္"
"မင့္ ဟာႀကီးကလည္း ႀကီးတာကိုးလို႔၊ မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး လူကိုတံက်င္လ်ိဳထားသလိုပဲ"
သာဒြန္းက မမူႏို႔ေတြကုိ ေခ်ေပးရင္း ေအာက္မွ တျဖည္းျဖည္း လီးကိုႏွဲ႔ေပးေနေလရာ ေစာက္ေခါင္းကို ဝုိက္ေမႊသလိုျဖစ္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္လုံး ေဆြမ်ိဳး ေမ့မတတ္ ျဖစ္ေနေလ၏။ သာဒြန္းမွာ သူတတ္သေလာက္မွတ္သေလာက္ လုပ္ေပးေနသည္ကို မမူ အရသာေတြ႔ေနသည့္အတြက္ သေဘာက် ေနေလ၏။
"အစ္မ ႀကိဳက္လား... က်ေနာ္လုပ္ေပးတာ"
"ေအး ေကာင္းတယ္... ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ေဆာင့္ေတာ့.. အစ္မလဲ ေကာင္းလာၿပီ"
သာဒြန္းက မမူခြင့္ျပဳခ်က္ရသည္ႏွင့္ စြင့္ကားေျပာင္ေခ်ာေနေသာ မမူဖင္လုံးႀကီးမ်ားကို ဖ်စ္ညႇစ္ရင္း ေအာက္ကေန တဖန္းဖန္း ပင့္ေဆာ္ေတာ့၏။ သာဒြန္း၏ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားမွာ အားပါးတရ ႐ွိလွၿပီး မမူပင္ အေပၚသို႔ေျမာက္ေျမာက္သြားေလရာ မမူမွာ ယခုမွပင္ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ဆုိသည္မွာ သည္လိုပါလားဟု သေဘာက်ေနေလ၏။ မမူကလည္း အားက်မခံ သာဒြန္းေဘးတြင္ လက္ေထာက္လ်က္ ဖင္ဆုံႀကီးကုိ လႊဲကာလွြဲကာျဖင့္ ေအာက္ကို ဖိေဆာင့္ခ်ေနရာ ႏွစ္ေယာက္သား အတူိင္အေဖာက္ညီကာ လိုးသံခံသံ တေျဖာင္းေျဖာင္းညံေနေလေတာ့၏။
"မုိက္တယ္ အစ္မရာ၊ အစ္မဖင္ႀကီးေတြက တသက္လုုံး ၿဖိဳေပးခ်င္စရာႀကီး၊ လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာ"
"အင္း.. လိုး လိုး... ေဆာင့္ပါ.. ျမန္ျမန္ေလး လိုးေပး"
သာဒြန္းလည္း မ်က္လုုးံမ်ား ေမွးစင္းကာ ရမက္ထန္ေနသည့္ မမူမ်က္ႏွာေလးကို စိုက္ၾကည့္ရင္း အ႐ွိန္ကို တင္လ်က္ တရစပ္ေဆာင့္ေလေတာ့၏။ သူတုိ႔ႏွစ္ဦး ၏ အေရမ်ားကလည္း ေပါင္ျခံတဝိုက္ရႊဲရႊဲစိုလ်က္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အၾကည့္ခ်င္းဆုံကာ ကာမပန္းတုိင္ကို အတူတူ တက္လွမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကေလ၏။
သာဒြန္းက တရစပ္ေဆာင့္ရင္း မမူေစာက္စိကို လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ ကလိေပးရာ မမူမွာ ဘယ္လုိမွ မခံစားႏုိင္ေတာ့ဘဲ
"အား ေဆာင့္ပါ.... လိုးစမ္းပါ.. အစ္မၿပီးေတာ့မယ္.... လိုး လိုး"
"အား.... ႁပြတ္ ႁပြတ္... ဖပ္တ္... ဖတ္တ္"
မမူမွာ ေျပာရင္းဆုိရင္း ေကာ့ပ်ံလာကာ ေစာက္ဖုတ္တခုလုံး လႈိက္တက္လာၿပီး ၿပီးသြားကာ ... တဆတ္ဆတ္ အေၾကာဆြဲေနေလေတာ့၏။ မမူ၏ ေစာက္ဖုတ္တခုလုံး ကလည္း ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ စုပ္ဆြဲေပးေနရာ သုတ္ထိန္းေတာ္ေသာ္ ေမာင္သာဒြန္း လည္း အစြမ္းကုန္ ဆိမ့္ေနေအာင္ ေကာင္းလာၿပီး မမူေစာက္ပတ္ထဲကို လေရေတြ တဗ်င္းဗ်င္း ပန္းထည့္လိုက္ရင္း သူ႔အေပၚ ေမွာက္က်လာသည့္ မမူကိုယ္လုုံး တစ္လုံးတခဲႀကီးကို ဖက္ကာမွိန္းေနေလ၏။
သာဒြန္းလီးႀကီးမွာ မေပ်ာ့မမာ အေနအထားႏွင့္မမူေစာက္ပတ္ထဲမွ ကြၽတ္ထြက္သြားမွ မမူလည္းသတိ ဝင္လာၿပီး
"ကဲ ကိုယ္ေတာ္ ဇိမ္ခံမေနနဲ႔ ၊ အေအးပတ္လို႔ မသာေခၚေနဦးမယ္။ တခါတည္းေရခ်ဳိးၿပီး မင့္ဆရာ လုံခ်ည္တထည္ ဝတ္သြားလိုက္" ဟု ေျပာကာ ပုုံေနသည့္ ထမီကို ပင္မေကာက္ေတာ့ဘဲ ေရဆက္ခ်ိဳးေလးေတာ့ရာ သာဒြန္းမွာ ေရသာခ်ဳိးေနရျငား စိတ္ေတြက မမူဖင္ႀကီးႏွင့္ အေမႊးေရးေရးၾကားမွ မဟတဟ ျဖစ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထံ ေရာက္ေနေလ၏။ သာဒြန္လည္း စိတ္က ျပန္ထလာၿပီး လီးက ခပ္မတ္မတ္ျပန္ျဖစ္လာေလ၏။
မမူလည္း ေရကို တဗြမ္းဗြမ္း ေလာင္းခ်ဳိးေနရာမွ သာဒြန္း၏ ငယ္ပါႀကီးျပန္မတ္ေနသည္ကို ျမင္သြားကာ ဒီေကာင္ေလးကုိ ေကာင္းေကာင္းေကြၽးထားၿပီး ေမြးစားရမယ္ ဟု တြက္ေနေလ၏။
"ႏွစ္ခါၿပီးတာေတာင္ ေတာင္ႏိုင္ေသးတယ္ေနာ္ ကိုယ္ေတာ္... ဟြနး္ မေျပာလုိက္ခ်င္ဘူး...."
"က်ေနာ္ေတာင္တာ မမူလည္းေကာင္းတယ္မုိ႔လား"
"ေကာင္းမေကာင္းေတာ့မသိဘူး ငါေတာ့ လ်ာေတြထူၿပီး အေပၚႏႈတ္ခမ္းေရာ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေရာက်ိန္းေနၿပီ...."
"ဒါေပမဲ့ ေကာင္းတယ္မို႔လားလို႔?"
"ကဲကဲ တဏွာထမေနနဲ႔ ငါေတာ့ၿပီးၿပီ အဝတ္လွမ္းၿပီး အထဲဝင္ေတာ့မယ္၊ နင္္ဆရာ အက်ီႌနဲ႔ ပုဆုိး ဟိုေ႐ွ႕ကတန္းမွာ ႐ွိတယ္"
မမူကား ေျပာေျပာဆုိဆုို အဝတ္မ်ားကိုလွမ္းၿပီး အိမ္ထဲဝင္သြားရာ သာဒြန္းလည္း ပုဆုိးကို ညႇစ္လွမ္းကာ သူု႔ဆရာ ကိုေက်ာ္ထြန္း အက်ႌ ႏွင့္ပုဆုိးကိုဝတ္ကာ မမူတုိ႔ လင္မယား အတြင္းခန္းသို႔ဝင္လုိက္ေလ၏။
ထုိအခ်ိန္တြင္ မမူမွာ လုံခ်ည္ရင္လ်ားလ်က္ အတြင္းခံကို ဝတ္ေနသည္ျဖစ္ရာ ေရလဲထမီေအာက္မွ လုံးကားေနေသာ ဖင္ႀကီးမ်ားက ခပ္ကုန္းကုန္းအေနအထားေၾကာင့္ ပို၍ထင္႐ွားေနသည့္အတြက္ သာဒြန္းစိတ္ထဲ တင္းခနဲျဖစ္သြားၿပီး မမူ ေဘာင္းဘီေလး ဝတ္မၿပီးေသးခင္ ေနာက္၌္ အေျပးကေလးသြားရပ္ကာ မေပ်ာ့မမာျဖစ္ေနေသာ လီးကို မမူေပါင္ခြဆုံတြင္ အေျမႇာင္းလိုက္ကပ္ေပးလိုက္ရင္း လက္ကလည္း ခါးေသးက်င္က်င္ေလးကို ကလိထုိးလိုက္ေလ၏။
မမူမွာ နဂိုတည္းကယားတတ္သူျဖစ္ေလရကား "အမေလး ေစာက္ဖုတ္.... ဟြင္း ေခြးေကာင္ ေသခ်င္ေနၿပီလား"
ဟု ေယာင္မိကာ ရန္ေတြ႔လိုက္ရင္း ေ႐ွ႕ကိုလက္ေထာက္က်သြားၿပီး ပင္တီေလးမွာ ေပါင္လည္ေလာက္တြင္ပင္႐ွိေနေသးေလ၏။ သာဒြန္းက ေလးငါးခ်က္ခန္႔ ထမီေပၚကေနေညႇာင့္ေပးလိုက္ရာ "အမေလး သာဒြန္းရယ္ ... ငါေတာ့ အ႐ူးအမဲသားေကြၽးမိၿပီထင္ပါရဲ႕" ဟု ညဳတုတု အသံေလးႏွင့္ ေျပာေနေသာ္ျငား ဖင္ႀကီးကိုမူ သာဒြန္းလီးေပၚတြင္ လႈပ္ေပးေနေလသည္။
သာဒြန္းလည္း တအားတင္းေနၿပီမို႔ 'မမ လိုးေတာ့မယ္ေနာ္" ဟုခြင့္ေတာင္းသလိုေျပာလိုက္ရာ မမူက ခုတင္ေပၚတြင္ တံေတာင္ေထာက္ခ်လိုက္ရင္း ေနာက္သို႔လွည္းကာ မ်က္ေစာင္းခ်ီလ်က္... "စိတ္ႀကိဳ္က္လိုးေတာ္မူပါေတာ္.. အ႐ွင့္သား " ဟု ျပဳံးစစႏွင့္ေျပာလိုက္ေလ၏။
သာဒြန္းသည္ မမူ၏ ထမီကို ခါးေပၚမွ ဆြဲခ်လိုက္ၿပီး သူ႔ဆရာပုဆုိးကိုလည္း ခြၽတ္ခ်လိုက္ကာ လီးဒစ္ႏွင့္ ဆရာ့မိန္းမေစာက္ပတ္ကို ပြတ္ဆဲြေပးေနေလ၏။
မမူကား ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလုံး ယားႂကြေနၿပီမို႔ ဖင္ကို ေကာ့လိုက္ကုန္းလိုက္ႏွင့္ ဂဏာမၿငိမ္ျဖစ္ေနခ်ိန္ သာဒြန္းက ႁပြတ္ခနဲ လိုးသြင္းလိုက္ရာ ခါးကေလးကုန္းထသြားေလ၏။
"ေျဖးေျဖးလိုးပါဟဲ့.... နင့္ဟာက ျမင္းလီးက်ေနတာပဲ.. ေစာက္ပတ္ကြဲၿပီး ေဆး႐ုံေရာက္်ေနပါဦးမယ္ "
"ဟုတ္ ေဆာရီး အစ္မ... ခပ္ေျဖးေျဖးပဲ လိုးမယ္ေနာ္"
သာဒြန္းလည္း မမူ၏ တင္းက်ပ္ေသာ ေစာက္ပတ္ကို အရသာခံရင္း တခ်က္ခ်င္း လီးတစ္ဆုံး ဝင္ေအာင္ မွ်င္းလိုးေနေလ၏။ လက္တစ္ဖက္က မမူခါးက်င္က်င္ေလးကို ဖက္ က်န္တစ္ဖက္က ႏုိ႔ေတြကို ပြတ္ေပးရင္း လီးအရင္းတြင္ ႏွစ္ဦးစလုံးထံမွ အေရေတြ အျမႇဳပ္ထလာသည္အထိ အ႐ွိန္မတင္ဘဲ တမင္ေျဖးေျဖးပင္ လိုးေလ၏။
No comments