ၿမိဳင္​မဟာ ဓာတ္​႐ွင္​(အပိုင္​း ၉)

ၿမိဳင္​မဟာ ဓာတ္​႐ွင္​(အပိုင္​း ၉)
အခ်စ္​ နဲ႔ ၿငိစြန္​းၾကျခင္​း

{၂၆}
"​ေျမး​ေလး အ​ေျခအ​ေနဘာထူး​ေသးလဲ"
"ထူး​ေတာ့ထူးတယ္​ မယ္​မယ္​ႀကီး ၿမိဳင္​ႀကီးဂူကို
လူသစ္​ႏွစ္​​ေယာက္​​ေရာက္​​ေနတယ္​"
"လူသစ္​ႏွစ္​​ေယာက္​ ဟုတ္​လား"
"ဟုတ္​တယ္​ မယ္​မယ္​ႀကီး ကြၽန္​မထင္​တာ​ေတာ့ ၿမိဳ႕ကဝရမ္​း​ေျပး​ေတြ
ျဖစ္​မယ္​ တစ္​​ေယာက္​က က်ည္​ဒါဏ္​ရာနဲ႔ လွဲ​ေနတယ္​​ေနာက္​တစ္​​ေယာက္​က​ေတာ့ မင္​းသီဟနဲ႔​ေတာထဲမွာ​ေဆးပင္​႐ွာ​ေနတာ​ေတြ႔ခဲ့တယ္​"
"ဟုတ္​ၿပီ ဒါဆိုရင္​​ေတာ့ ပိုလို႔အဆင္​​ေျပသြားၿပီ​ေပါ့ကြယ္​"
"ဘာျဖစ္​လို႔လဲဟင္​ မယ္​မယ္​ႀကီး"
"​ယကၡ"
"ဟုတ္​ကဲ့ ​ေျပာပါ မယ္​မယ္​ႀကီး"
"မင္​းရဲ႕ အ႐ုပ္​​ေတြ အ​ေျခ​ေနဘယ္​လိုလဲ"
"အားလုံးအဆင္​​ေျပပါတယ္​ မယ္​မယ္​ႀကီး
သိုင္​းပညာအဆင္​့လည္​း အားလုံးကြၽမ္​းက်င္​အဆင္​့​ေရာက္​​ေနပါၿပီ"
"​ေအး​ေအး ​ေကာင္​းတယ္​ ​ေကာင္​းတယ္​
ငါတို႔ အခုပထမဆုံးလုပ္​ရမယ္​့အလုပ္​က ဟိုဝရမ္​း​ေျပး
ႏွစ္​​ေကာင္​ထဲက တစ္​​ေကာင္​ကို ဓားစာခံအျဖစ္​ အႏုနည္​း
သုံးၿပီးဖမ္​း​ေခၚရမယ္​ ၿပီး​ေတာ့မွ ဓာတ္​႐ွင္​လုံး နဲ႔အလွဲအလွယ္​လုပ္​ရမယ္​ အဲဒီဓာတ္​႐ွင္​လုံးႀကီး သူတို႔မွာ
မ႐ွိမွ ငါတို႔ရဲ႕ အစီအစဥ္​လည္​း စတင္​လို႔ရမွာ"
"ျဖစ္​ပါ့မလား မယ္​မယ္​ႀကီး ရဲ႕ မင္​းသီဟ ကဒီအတိုင္​းၾကည္​့​ေနမယ္​မထင္​ဘူး"
"ငါစဥ္​းစားထားၿပီးပါၿပီ မင္​းသီဟ ကို​ေတာ့ ​ေျမး​ေလးကို
တာဝန္​လႊဲရမယ္​"
"ဘယ္​လို​ေဆာင္​ရြက္​​ေပးရမလဲ မယ္​မယ္​ႀကီး"
"သိပ္​မခက္​ခဲပါဘူး ညည္​းသူ႔ကို အကြၽမ္​းဝင္​ရင္​းႏွီး​ေအာင္​သာလုပ္​ရမွာ အို..​ေျပာရမယ္​ဆို သူ႔ရဲ႕အခ်စ္​ကို ရ​ေအာင္​ယူႏိုင္​ဖို႔ပဲ့ ​ေျမး​ေလးလို ​ေခ်ာ​ေမာတဲ့မိန္​း​ခ​ေလးတစ္​​ေယာက္​ကိုဘယ္​​ေယာက်ာၤးကမ်ားမစြဲလန္​း ဘဲ​ေနဝံ့ပါမလဲ"
"႐ွင္​.."
​ေဒၚမယ္​ခ ၏ စကား​ေၾကာင္​့ ခင္​ႏြဲ႔ရီလည္​း အံ့ျသျခင္​းႏွင့္​့အတူ မ်က္​လုံးက​ေလးအဝိုင္​းသားျဖစ္​သြားရ​ေတာ့သည္​။
​ေတာင္​​ေအာက္​လိွမ္​့က်စဥ္​အခါက သူမအား ဖမ္​း​ေပးလိုက္​သည္​့ မင္​းသီဟလို​ေယာက်ာၤ​း​ေလးတစ္​​ေယာက္​၏အထိအ​ေတြ႔ကိုကား သူမအ​ေနျဖင့္​့ပထမဆုံးခံစားဖူးျခင္​းမဟုတ္​ပါလား။ထိုအထိအ​ေတြ႔​ေၾကာင္​့ သူမ ညစဥ္​ညတိုင္​းရင္​ခုန္​စိတ္​လႈပ္​႐ွား​ေနမိသည္​ကို​ေတာ့ သူမအ​ေနနဲ႔ျငင္​းသာမည္​မဟုတ္​​ေပ။ယခုလည္​း
မယ္​မယ္​ႀကီးခိုင္​းသည္​့အလုပ္​ကို သူမ မလုပ္​ခ်င္​၍
အံ့ျသျခင္​းမ်ိဳးမဟုတ္​ဘဲ မင္​းသီဟအား ​ေနာက္​ထပ္​တစ္​ႀကိမ္​​ေတြ႔ခြင္​့​ေပးလိုက္​သလိုသာမကဘဲ မင္​းသီဟ၏
အခ်စ္​ကိုပါရယူခြင္​့​ေပးလိုက္​၍ အံ့ျသဝမ္​းသာျခင္​းသာျဖစ္​​ေပသည္​။
"တစ္​ခု​ေတာ့႐ွိတယ္​​​ေနာ္​ ဒီအခ်က္​အ​ေရးႀကီးဆုံးပဲ့
အဲဒါက​ေတာ့ ညည္​းသူ႔ကိုလုံးဝမခ်စ္​မိဖို႔ပဲ့ ဘာလို႔လည္​း
ဆို​ေတာ့ ဒီအခ်စ္​​ေတြက ငါတို႔အစီအစဥ္​မ​ေအာင္​ျမင္​တၾကား ဟန္​​ေဆာင္​ျခင္​းပဲ့ျဖစ္​ရမယ္​ ၾကားတယ္​​ေနာ္​"
"႐ွင္​..ဟုတ္​ ဟုတ္​ကဲ့ မယ္​မယ္​ႀကီး"
မယ္​မယ္​ႀကီး စကားအဆုံး၌ ခင္​ႏြဲ႔ရီလည္​း ​ေနရာမွထကာ
အခန္​းထဲသို႔ဝင္​သြား​ေတာ့သည္​။သူမ၏လမ္​း​ေလွ်ာက္​ပုံကား အရင္​နဲ႔မတူဘဲ ခပ္​ရြရြက​ေလးျဖစ္​​ေနသည္​ကို​ေတာ့
​ေဒၚမယ္​ခတို႔မရိပ္​မိလိုက္​ပါ​ေခ်။
                                 #########
"က်လိ က်လိ"
"ကြိ ကြိ"
"အား အီး ကြၽတ္​ကြၽတ္​"
မနက္​ခင္​း ​ေနထြက္​အခ်ိန္​ႏွင္​့အတူ တစ္​ၿပိဳင္​တည္​းထြက္​လာသည္​့ ​ေက်းငွက္​မ်ား၏ တြန္​ၾကဴးမ်ား၊​ေမ်ာက္​​ေအာ္​သံမ်ား၏ ​ေနာက္​၌ လူတစ္​​ေယာက္​၏ ညည္​းညဴသံမွာလည္​း ၿမိဳင္​ႀကီးဂူအတြင္​း႐ွိ​ေက်ာက္​ကုတင္​​ေပၚမွထြက္​​ေပၚလာ​ေလသည္​။ထိုလူ၏ ညည္​းညဴသံ​ေၾကာင္​့ပင္​နံ​ေဘး၌ အိပ္​​ေမာၾက​ေနသူမ်ား လည္​းႏုိးကုန္​ၾက​ေတာ့၏။
"ဟင္​ မိုး မိုးက​ေလး မင္​းသတိရလာၿပီ ဝမ္​းသာလိုက္​တာမိုးက​ေလးရယ္​"
ပထမဆုံး အံ့ျသဝမ္​းသာ၍ မိုးက​ေလးအား အတင္​း​ေပြ႔ဖက္​လိုက္​သူကား ကြၽႏု္​ပ္​ပင္​တည္​း။
"ဆ ဆာဂြတ္​ ​ေရ ​ေရ​ေလးတိုက္​ပါအုံး"
"​ေအး​​ေအး ရမယ္​ တပည္​့ႀကီး ခဏ​ေစာင္​့ ျပန္​လာခဲ့မယ္​ဟဲဟဲ"
ကြၽႏု္​ပ္​လည္​း တပည္​့ႀကီး၏ ​ေတာင္​းတမႈ​ေၾကာင္​့ ​ေရခပ္​ရန္​ စမ္​း​ေခ်ာင္​း​ေလးဆီသို့ဆင္​းလာခဲ့သည္။​။မ်က္​ႏွာတြင္​​ေတာ့ အျပဳံးရိပ္​မ်ားျပည္​့​ႏွက္​​ေနၿပီမဟုတ္​ပါလား။မိုးက​ေလးမွာ​ေတာ့ ဘာမွမသိ သလို ဂူပတ္​ပတ္​လည္​အား ပတ္​​ေမြ႔ၾကည္​့​ေန​ေတာ့၏။ထိုအခ်ိန္​တြင္​ပဲ့ တစ္​ျခား မင္​းသီဟ၊​ေႏွာင္​းခင္​ပ်ိဳႏွင္​့ဦးဘခ်ိဳတို႔လည္​း သတိရလာ​ေသာမိုးက​ေလးနံ​ေဘးသို႔အသီးသီး​ေရာက္​႐ွိလာၿပီး မိုးက​ေလး၏ အ​ေျခအ​ေနအား​ေမးၾက​ေလသည္​။
"လူ​ေလး အနာကဘယ္​လို​ေန​ေသးလဲ"
"ဟို..အဲ နဲ နဲနဲ​ေတာ့နာ​ေန​ေသးတယ္​ ခင္​​ဗ်"
မိုးက​ေလးကား မျမင္​ဖူး​ေသာ​သူမ်ား​ေၾကာင္​့အထစ္​ထစ္​အ​ေငါ့​ေငါ့ပင္​ျဖစ္​​ေန​ေတာ့သည္​။
"တပည္​့ႀကီး ​ဒီမွာ ​ေရ ရၿပီ"
စမ္​း​ေခ်ာင္​းက​ေလးမွ ကြၽႏု္​ပ္​​ေရခပ္​ၿပီးျပန္​တက္​လာခ်ိန္​မွာ
မိုးက​ေလးနံ​ေဘး၌ လူမ်ားစုံညီ​ေနၾက​ေပၿပီိ။ကြၽႏု္​ပ္​လည္​း
ခပ္​လာ​ေသာ​ေရအား မိုးက​ေလးသို႔ ကမ္​း​ေပးလိုက္​ရာ
မိုးက​ေလးလည္​းက်ပ်ာကယာျဖင္​့ပင္​​ေရခြက္​အား
လွမ္​းယူ၍ ​ေမာ့​ေသာက္​ခ်လိုက္​​ေတာ့သည္​။
"တပည္​့ႀကီး ဒါက မင္​းကို ​ေဆးကု​ေပးတဲ့ ဆရာဦးဘခ်ိဳ
ဒါက ငါတို႔ၿမိဳ႕မွာ နာမည္​ႀကီး ​ေၾကာင္​ပ်ံမင္​းသီဟ​ဒါက
မင္​းသီဟရဲ႕ညီမ ​ေႏွာင္​းခင္​ပ်ိဳ"
"ဟုတ္​ကဲ့ အားလုံးကို​ေတြ႔ရတာဝမ္​းသာပါတယ္​ ခင္​​ဗ်"
{၂၇}
"ဒါနဲ႔ ဆာဂြတ္​ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔က ဒီဂူႀကီးထဲကို ဘယ္​လို​ေရာက္​လာၾကတာလဲဟင္​"
"မင္​းကို က်ည္​ထိမွန္​ၿပီး ငါတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​လုံး ​ေက်ာက္​ကမ္​းပါး​ေအာက္​ျပဳတ္​က်တဲ့ အခါတုန္​းက မင္​းသီဟက
ကယ္​​ေပးလိုက္​တယ္​​ေလ ၿပီး​ေတာ့ ​ေသလု​ေမ်ာပါးျဖစ္​​ေနတဲ့မင္​းကို ​ေဆးကုသ​ေပးဖို႔ ​ေဟာဒီက ဆရာ့ဆီကို​ေခၚလာခဲ့တာပဲ့"
"ဪ ဟုတ္​လား အား ကြၽတ္​ ကြၽတ္​"
"ကဲ ကဲ မိုးက​ေလး နားလိုက္​အုံး"
စကား​ေျပာ​ေနရင္​း ဒါဏ္​ရာမ်ားကနာက်င္​လာသည္​့မိုးက​ေလးအား ​ေက်ာက္​ကုတင္​​ေပၚ၌ ျပန္​လည္​နား​ေစလိုက္​ကာ ကြၽႏု္​ပ္​ကလြဲ၍ က်န္​သည့္​​လူမ်ားလည္​း လုပ္​စရာ႐ွိသည္​မ်ားလုပ္​ရန္​အ​တြက္​မိုးက​ေလးနံ​ေဘးမွအသီးသီးထြက္​သြားၾကကုန္​​ေတာ့၏။ဒီလိုနဲ႔ မိုးက​ေလးရဲ႕ဒါဏ္​ရာ​ေတြလည္​း တစ္​​ေန႔ထက္​တစ္​​ေန႔​
ေကာင္​းမြန္​လာ​ေလ​ေတာ့ ၿမိဳင္​ႀကီးဂူတြင္​႐ွိသမွ်သူမ်ားအားလုံးနဲ႔လြန္​စြာမွခင္​မင္​ရင္​းႏွီးလာ​ေတာ့သည္​။ဤတြင္​မက​ေသးဘဲ ​ေႏွာင္​း၏အခ်စ္​​ေတာ္​
သတၱဝါငယ္​​ေလးမ်ားႏွင္​့ပင္​ ခင္​မင္​လာသလို သက္​တူရြယ္​တူျဖစ္​သည္​့​ေႏွာင္​းနဲ႔လည္​း တကယ္​့​ေမာင္​ႏွမ​ေတြလို ခ်စ္​ခင္​လာ​ေလ​ေတာ့၏။ဒါဏ္​ရာမ်ားအားလုံး​ေပ်ာက္​သြားသည္​့အခ်ိန္​တြင္​​ေတာ့ မင္​းသီဟ၊​ေႏွာင္​းတို႔နဲ႔အတူတူပင္​ ​ေတာ​တက္​​ေတာင္​တက္​ ​ေဆးပင္​႐ွာသည္​့ အလုပ္​မ်ားကိုပါ ကူလုပ္​လာခဲ့သည္​။ကြၽႏု္​ပ္​က​ေတာ့ ၿမိဳင္​ႀကီးငူအတြင္​း တရားအားထုတ္​​ေနသည္​့ အဘ​ေဘး ျပဳစု​ေနရင္​းပဲ့ ဘယ္​​ေနရာမွမ​ေရာက္​ျဖစ္​ပါ​ေပ။တစ္​​ေန႔တြင္​​ေတာ့ မိုးက​ေလး၊​ေႏွာင္​းနဲ႔ မင္​းသီဟ တို႔ ထည္​့စရာ
ပလိုင္​း၊​ေတာင္​းမ်ားယူၿပီး ​ေဆးျမစ္​႐ွာရန္​အတြက္​ မဟာၿမိဳင္​အတြင္​းသို႔ထြက္​ခြာလာ​ၾက​ေလသည္​။​ေတြ႔သမွ်​ေဆးပင္​မ်ားကို ႏုတ္​ရင္​းထည္​့ရင္​း သူတို႔​ေနာက္​မ​ွလည္​း
ယုန္​၊သမင္​၊ဒရယ္​စသည္​့ အ​ေကာင္​ငယ္​​ေလးမ်ားပါ လိုက္​ပါလ်က္​။
"ကဲ ​ေႏွာင္​းနဲ႔ မိုးက​ေလး တို႔က တစ္​လမ္​း႐ွာၾက အစ္​ကိုက
တစ္​လမ္​း ခြဲ႐ွာမယ္​ အ​ေဝးႀကီးလည္း​မသြားၾကနဲ႔ ၾကားလား"
"ဟုတ္​ကဲ့"
တစ္​​ေနရာ အ​ေရာက္​တြင္​​ေတာ့ မင္​းသီဟတစ္​​ေယာက္​တည္​းတစ္​လမ္​းနဲ႔ မိုးက​ေလး၊​ေႏွာင္​းတို႔က တစ္​လမ္​း
ခြဲ႐ွာၾက​ေတာ့သည္​။
                    ##############
"အင္​့ အင္​့"
မိုးက​ေလးတို႔နဲ႔ လမ္​းခြဲၿပီးထြက္​လာသညိ့ မင္​းသီဟတစ္​​ေယာက္ ​ေတာထဲတိုး​ေနရင္​း ထြက္​​ေပၚလာသည္​့အသံတစ္​ခု​ေၾကာင္​့ အသံလာရာသို႔ လွည္​့ၾကည္​့လိုက္​သည္​။
"ဟင္​ ဒါ ခင္​ႏြဲ႔ရီပဲ့"
ထိုအသံပိုင္​႐ွင္​ကား ခင္​ႏြဲ႔ရီ ပင္​။လက္​ထဲ၌ တံခ်ဴ တစ္​ခုျဖင္​့ သစ္​ပင္​တစ္​ပင္​၌ ပြင္​့​ေန​ေသာ သစ္​ခြပန္​းမ်ား အားထိုးခ်​ေနသည္​။
"​ေဟ့​ ​ေဟ့ အဲဒါဘာလုပ္​​ေနတာလဲ"
"ဟင္​ အစ္​ကိုမင္​းသီဟ ပါလား အ​ေတာ္​ပဲ့ ကြၽန္​မကို
ဒီသစ္​ခြပန္​း​ေလး တက္​ခူး​ေပးပါ​ေနာ္​"
"မင္​းက ဘာလုပ္​မလို႔လဲ"
"ပန္​မလို႔​ေပါ့႐ွင္​ "
"မင္​း ​ေတာ္​​ေတာ္​ထူးဆန္​းပါလား ဒီ​ေတာ​ေတာင္​ထဲ
တစ္​​ေယာက္​တည္​း ဘာလာလုပ္​တာလဲ သားရဲတိရိစာၦန္​​ေတြကိုမ​ေၾကာက္​ဘူးလား"
"အို..ဘာလို​႔ေၾကာက္​ရမွာလဲ ​မ​ေၾကာက္​ပါဘူး"
ခင္​ႏြဲ႔ရီ ဘယ္​လိုအၾကံမ်ိဳးနဲ႔ ဒီ​ေတာ​ေတာင္​ထဲ လာသည္​ကို
သိလ်က္​မင္​းသီဟ ​ေမးလိုက္​ျခင္​းပင္​။
"ထားပါ​ေတာ့​ေလ ပန္​းက ဘယ္​ႏွပြင္​့လိုခ်င္​လို႔လဲ
ငါခူး​ေပးမယ္​"
"ပန္​း​ေတြအမ်ားႀကီးပါတဲ့ တစ္​ခက္​ဆိုရင္​ ရပါၿပီ႐ွင္​့"
"​ေကာင္​းၿပီ ဒီ​ေအာက္​ကပဲ့​ေစာင္​့​ေန"
"ဟုတ္​ကဲ့ ​ေပ်ာ္​လိုက္​တာ အဟိ"
​ေျပာ​ေျပာဆိုဆိုပင္​ မင္​းသီဟတစ္​​ေယာက္​ ပါလာသည္​့
ဓားႏွင္​့ ပလိုင္​းကို အပင္​​ေအာက္​၌ ခ်ထားခဲ့ၿပီး သစ္​ခြပန္​းပြင္​့​ေနသည္​့ အ​ပင္​​ေပၚသို႔ ခက္​ခက္​ခဲခဲပင္​တက္​သြား​ေတာ့သည္​။ထို​ေနာက္​ အပြင္​့​ေတြအမ်ားႀကီးပါသည္​့
ပန္​းတစ္​ခက္​အား ခူးၿပီးျပန္​ဆင္​းလာ​ကာ
"ဒီမွာ အပြင္​့​ေတြ အမ်ားႀကီးပါတဲ့ ပန္​း"
"ဟိ ​ေပ်ာ္​လိုက္​တာ"
အပင္​​ေအာက္​​ေရာက္​သည္​ႏွင္​့ပါလာသည္​့ ပန္​းခက္​ကို
ခင္​ႏြ႔ဲ့ရီ အားကမ္း​​ေပးလိုက္​သည္​။ခင္​ႏြဲ႔ရီလည္​း ​ဝမ္​းသာသည္​့မ်က္​ႏွာမ်ိဳးျဖင္​့ မင္​းသီဟကမ္​း​ေပး​ေန​ေသာပန္​းအားလွမ္​းယူမည္​အလုပ္​ မင္​းသီဟ ကမ္​း​ေပးထား​ေသာ ပန္​းခက္​အားျပန္​႐ုတ္​သိမ္​းလိုက္​သည္​။
"​ေနအုံး"
"႐ွင္​ ဘာျဖစ္​လို႔လဲ"
ခင္​ႏြဲ႔ရီလည္​း နားမလည္​သည္​့အၾကည္​့မ်ိဳးျဖင္​့ 
မင္​းသီဟ၏ မ်က္​ႏွာအား ျပန္​ၾကည္​့လိုက္​မိသည္​။
မင္​းသီဟ ဘာမွျပန္​မ​ေျပာဘဲ ​ခင္​ႏြဲ႔ရီ၏ မ်က္​လုံးႏွစ္​လုံးကိုသာၾကင္​နာသည္​့အၾကည္​့မ်ိဳးျဖင္​့စူးစိုက္​ၾကည္​့​ေနလိုက္​သည္​။မ်က္​လုံးခ်င္​း အၾကည္​့ခ်င္​းဆုံ​ေတာ့ ခင္​ႏြဲ႔ရီလည္​း႐ွက္​႐ွက္​နဲ႔ပင္​ မ်က္​ႏွာအားတစ္​ဖက္​သို႔လႊဲလိုက္​​ေလ​ေတာ့သည္​။
"ဒီပန္​း​ေလးကို မင္​းရဲ႕ ဆံထုံး​ေလး​ေပၚကိုပန္​​ေပးလို႔ရမလား"
"႐ွင္​ ဟို အဲ"
"​ေခါင္​း​ေလးတစ္​ျခမ္​း​ေစာင္​း​ေပးပါအုံး"
ခင္​ႏြဲ႔ရီ၏ အ​ေျဖကိုပင္​မ​ေစာင္​့​ေတာ့ဘဲ ​ေခါင္​းအား​ေစာင္​းခိုင္​းလိုက္​​ေလ​ေတာ့ ခင္​ႏြဲ႔ရီမွာလည္​း ​ေခါင္​းအားမသိမသာ​ေလး​ေစာင္​း​ေပးလိုက္​သည္​။
{၂၈}
မင္​းသီဟလည္​း ​ေစာင္​း​ေပးလိုက္​​ေသာ ခင္​ႏြဲ႔ရီ၏ ဆံထုံး​ေလး၌ ခူးထား​ေသာပန္​းအားပန္​​ေပးလိုက္​ၿပီး ဘာမ​ေျပာညာမ​ေျပာျဖင္​့ ဓားႏွင္​့ပလိုင္​းအား​ေကာက္​ယူကာ
ခင္​ႏြဲ႔ရီအားတစ္​ခ်က္​ျပဳံးျပ၍ ခင္​ႏြဲ႔ရီ​ေ႐ွ႕မွထြက္သြား​ေလ​ေတာ့သည္​။ခင္​ႏြဲ႔ရီကား မ်က္​လုံးက​ေလးအဝိုင္​းသားျဖင္​့
​ေနရာ၌ပင္​ ​ေက်ာက္​႐ုပ္​ပမာၿငိမ္​သက္​က်န္​ခဲ့​လ်က္​။သို႔​ေသာ္​လည္​း နဂိုအလွအပမ်ားပိုင္​ဆိုင္​ထားၿပီးသား သူမအဖို႔မင္​းသီဟ ပန္​​ေပးခဲ့သည္​့ ပန္​း​ေၾကာင္​့ အဂိုထက္​ ႏွစ္​ဆတိုးကာ အလွ​ပို​ေန​ေပၿပီမဟုတ္​ပါလား။
                      *###############*
"​ေႏွာင္​း"
"အင္​း"
"ဒီ​ေတာထဲမွာ​ေနတာၾကာၿပီလား"
"အင္​း ၾကာၿပီ​ေလ"
"ဪ"
ႏွစ္​​ေယာက္​တည္​း ခြဲထြက္​၍ ​ေဆးပင္​႐ွာ​ေနၾကသၫ္​့ ​ေႏွာင္​းႏွင္​့မိုးက​ေလးတို႔မွာလည္​း စကားတစ္​​ေျပာ​ေျပာျဖင္​့ပင္​။
"ဒါနဲ႔ ဒီ​ေဆးပင္​​ေလးက ဘာပင္​လဲ"
"ဂမုန္​းတစ္​မ​်ိဳးပါပဲ့ ​ေႏွာင္​းလည္​း​ေသခ်ာမသိဘူး"
"ဪ ​ေ​ဟာ..ဟိုးက ပန္​း​ေလးက​ေကာ ဘာပန္​းလဲဟင္​"
"မိုး ဘာ​ေတြျဖစ္​​ေနတာလဲ ဟို​ေမးဒီ​ေမးနဲ႔ ဒီ​ေန႔ထူးျခား​ေနတယ္​​ေနာ္​"
"ဟီး...​ေနွာင္​းကလည္​းဟာ ဒါ​ေလး​ေမးတာကို "
"ဘာ ဒါ​ေလး​ေမးတာကိုလဲ ​ေန႔တိုင္​းဒီလိုမဟုတ္​ပါဘူး
​ေျပာ ​ေႏွာင္​းကို တစ္​ခုခုမ်ား​ေျပာစရာ႐ွိ​ေနလို႔လား"
"ဘာမွ​ေတာ့မ႐ွိပါဘူးဟာ ဒါနဲ႔ ဟိုိ ဟို​ေလ
​ေႏွာင္​း ကို မိုး ေမးစရာ​ေလးတစ္​ခု႐ွိတယ္​"
"အင္​း ​ေမးၾကည္​့​ေလ"
"​ေႏွာင္​း အမွန္​တိုင္​း​ေျဖရမယ္​​ေနာ္​"
"အင္​းပါ ​ေမး ​ေမး"
"ဟို...​ေႏ​ွာင္​းမွာ ခ်စ္​သူ​ေတြဘာ​ေတြမ်ား႐ွိလားလို႔ပါ"
"ခ်စ္​သူ?"
"အင္​း"
မိုးက​ေလး ​ေမးလိုက္​သည္​့အ​ေမး​ေၾကာင္​့ ​ေႏွာင္​း မွာဘာမွျပန္​မ​ေျဖဘဲ တစ္​ခုခုအားစဥ္​းစားသလိုလုပ္​​ေနလိုက္​သည္​။မိုးက​ေလးလည္​း စိတ္​လႈပ္​႐ွားစြာျဖင္​့ပင္​
​ေႏွာင္​း၏ အ​ေျဖအား ​ေစာင္​့​​ေနသည္​။
"ခ်စ္​သူလား ႐ွိတာ​ေပါ့ မိုးရ"
"ဟင္​ ႐ွိတယ္​ဟုတ္​လား ဘယ္​ကလဲ ဘယ္​သူလဲဟင္​"
"မိုးကလည္​း ဒီမွာမ​ေတြ႔ဘူးလား ​ေႏွာင္​းရဲ႕ ခ်စ္​သူ​ေတြ
ခစ္​ခစ္​"
​ေႏွာင္​း ​ေျပာၿပီး ​သူတို႔​ေနာက္​မွ ထပ္​က်ပ္​မကြာလိုက္​ပါလာသည္​့ သတၱဝါငယ္​​ေလးမ်ားအား ထိုးျပ​ေလသည္​။
မိုးက​ေလးမွာ​ေတာ့ စိတ္​​ေအးသြားဟန္​သက္​ျပင္​း႐ွည္​ႀကီး
တစ္​ခ်က္​ခ်လိုက္​ကာ
"​ေႏွာင္​းကလည္​း တကယ္​ထင္​လို႔ လန္​႔​ေတာင္​လန္​႔တယ္​ ဟူး.."
"မိုး ဘာ​ေတြျဖစ္​​ေနတာလဲ ​ေႏွာင္​းမွာ ခ်စ္​သူ႐ွိ​ေတာ့ဘာျဖစ္လဲ"
"​​ေႏွာင္​းကို ၾကိတ္​ႀကိဳက္​​ေနတဲ့ ​ေကာင္​​ေလးတစ္​​ေယာက္​
အသည္​းကြဲ​ေနမွာ​ေၾကာက္​လို႔​ေပါ့"
"​ေႏွာင္​းကိုႀကိတ္​ႀကိဳက္​​ေနတဲ့​ေကာင္​​ေလး ဟုတ္​လား
ဘယ္​သူလဲဟင္​"
"အဲဒီ​ေကာင္​​ေလးက အခု ​ေႏွာင္​းခင္​ပ်ိဳ​ေလးရဲ႕ ​ေ႐ွ႕မွာ
႐ို႐ို​ေသ​ေသ​ေလးရပ္​​ေနတယ္​​ေလ"
"အို..မိုး​ေနာ္​ ဘာ​ေတြ​ေျပာ​ေနတာလဲ"
​မိုးက​ေလး စကား​ေၾကာင္​့ ​ေႏွာင္​း ႐ွက္​၍မ်က္​ႏွာတစ္​ဖက္​သို႔လႊဲလိုက္​သည္​။ခ်စ္​၍႐ွက္​ဆိုသည္​့စကားအတိုင္​း မိန္​ခ​ေလးပီပီ မူ​ေနသည္​့ ​ေႏွာင္​းရဲ႕ လက္​​က​ေလးအား မိုးက​ေလးဖမ္​းကိုင္​လိုက္​​ေတာ့ ​ေႏွာင္​းတစ္​ေ​ယာက္​ထိတ္ခနဲလန္​႔သြားကာမိုးက​ေလး၏ မ်က္​ႏွာအား ျပဴးၾကည္​့​လိုက္​မိ၏။
"​ေႏွာင္​းရယ္​ တကယ္​​ေျပာတာပါ မိုးဘဝမွာ ​ေႏွာင္​းနဲ႔​ေတြ႔မွပဲ့ အခ်စ္​ဆိုတဲ့ အရသာကိုခံစားတတ္​လာတာပါ
မိုးရဲ႕ အခ်စ္​ကိုလက္​ခံ​ေပးပါ​ေနာ္​"
"ဟြန္​႔ ခုမွ လာ​ေျပာရတယ္​လို႔"
"ဟင္​ ဘာ ဘာကိုလဲဟင္​ ​ေႏ​ွာင္​း"
"သူမ်ားက ခ်စ္​​ေနတာၾကာ​ေပါ့ ႐ွင္​ႀကီးက ခုမွပဲ့​ေျပာ​ေတာ့တယ္​"
"ဟာ..တ တကယ္​လား ​ေႏွာင္​း ဝမ္​းသာလိုက္​တာကြာ
လာစမ္​း "
"အင္​့ ဟင္​း သိပ္​ကဲတာပဲ့"
​ေႏွာင္​းရဲ႕ အ​ေျဖရသည္​ႏွင္​့ မိုးက​ေလးလည္​း​ေႏွာင္​းအား
အတင္​းဖက္​လိုက္​​ေတာ့သည္​။ယခု​ေတာ့ ၿမိဳင္​မဟာ​ေတာ့ႀကီး​တစ္​​ေနရာ၌ ခ်စ္​သူစုံတြဲအသစ္​​ေလးတစ္​တြဲ ၾကည္​ႏူးမႈအျပည္​့ျဖင္​့ ​ေပြ႔ဖက္​ထားၾကၿပီး သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္၏အခ်စ္​ဇာတ္​လမ္​းအား ၾကည္​့႐ႈအား​ေပး​ေနၾကသူမ်ားက​ေတာ့ ယုန္​၊သမင္​၊ဒရယ္​စသည္​့ သတၱဝါငယ္​က​ေလးမ်ားပင္​။ႏွစ္​​ေယာက္​ၾကည္​ႏူး​ေနသည္​့
ထိုအခ်ိန္​ခဏ၌ သူတို႔႐ွိရာ ​ေဘးနားပတ္​ဝန္​းက်င္​တစ္​ဝိုက္​
​ေလျပင္​းမ်ား႐ုတ္​တရက္​တိုက္​ခိုက္​လာ​ေလ​ေတာ့ ႏွစ္​​ေယာက္​သား ထိတ္​လန္​႔မႈနဲ႔အတူ ဖက္​ထား​ေသာလက္​မ်ားအားျပန္​လႊတ္​လိုက္​​ေတာ့သည္​။နံ​ေဘး႐ွိ တိရိစာၦန္​မ်ားသည္​လည္​း သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​အားခ်န္​ထားခဲ့ကာ အ​ေဝးသို႔​ေျပးထြက္​ၾကကုန္​​ေပၿပီ။ထို​ေလၾကမ္​းမ်ားႏွင္​့အတူ
ထိတ္​လန္​႔ဖြယ္​ အသံမ်ားလည္​း​ေရာ​ေထြးပါလာ​ေလသည္​။
"​ေဝါ..ဝီ..​ဝီး"
"ဟားဟားဟားဟား"
​ေၾကာက္​မက္​ဖြယ္​ရီသံမ်ားနဲ႔အတူ ​ေတာင္​​ေပၚဆီမွ သူတို႔႐ွိရာသို႔ ​ေျခသံမ်ားကဲ့သို႔ အသံမ်ား​ေျပးဆင္​းလာၾကသည္​။​ယခင္​ထိန္​လင္​း​ေန​ေသာ ​ေကာင္​းကင္​သည္​လည္​း မိုးမ်ားအုံ႔ဆုိင္​းသကဲ့သို႔ ​ေမွာင္​မဲသြား​ေတာ့၏။ထို​ေျခသံမ်ားကား နီးသထက္​နီးလာ​ေပၿပီ။ခ်ဳံႏြယ္​မ်ားပိတ္​​ေနသည္​့အတြက္​ ​ေျခသံပုိင္​႐ွင္​မ်ားကိုကား မျမင္​ရ​ေသး​ေပ။​​ေႏွာင္​းႏွင္​့မိုးက​ေလးလည္​း ႐ုတ္​တရက္​ျဖစ္​​ေပၚလာ​ေသာ ျဖစ္​စဥ္​​ေၾကာင္​့တစ္​​ေယာက္​ကိုတစ္​​ေယာက္​ ​ေၾကာင္​၍ၾကည္​့​ေနမိၾက​ေတာ့သည္​။သိပ္​မၾကာလိုက္​ ထို​ေျခသံပိုင္​႐ွင္​မ်ားအားျမင္​လိုက္​ရ​ေပၿပီ။

ဇာတ္​သိမ္​းပိုင္​း ဆက္​ရန္​

Credits